โลกในปัจจุบันนี้ มีจุดขัดแย้งอย่างดุเดือดกันอยู่หลายจุด ซึ่งสร้างความหวาดหวั่นให้กับชาวโลกว่า มันจะลามปาม จนสร้างภาระในเรื่องการดูแลผู้อพยพลี้ภัย การช่วยเหลือทางด้านมนุษยธรรม และการป้องกันและระงับการแพร่ขยายของโรคระบาดแก่ประเทศต่างๆ ในโลกขนาดไหน

ความขัดแย้งบนโลกอาจแบ่งได้เป็น3 กลุ่มด้วยกันคือ

1.กลุ่มสงครามกลางเมือง ดังเช่นที่ ซีเรีย ลิเบีย เยเมน โซมาเลีย เอธิโอเปีย และเมียนมา

2.กลุ่มสงครามสู้รบ เช่นที่ยูเครน ระหว่างยูเครนกับรัสเซีย โดยฝ่ายยูเครนได้รับการสนับสนุนจากสหรัฐฯ ยุโรปตะวันตก และพันธมิตร เช่น ออสเตรเลีย ญี่ปุ่น และเกาหลีใต้ รวมทั้งสงครามระหว่าง อิสราเอล กับปาเลนไตน์

3.กลุ่มประเทศที่แสดงศักดาเข้าหากัน เช่น ระหว่างสหรัฐอเมริกากับจีน เกาหลีเหนือ กับเกาหลีใต้ จีนแผ่นดินใหญ่กับจีนเกาะไต้หวัน อินเดียกับจีน อินเดียกับปากีสถาน อิสราเอลกับอิหร่าน องค์การนาโตกับรัสเซีย ซาอุดีอาระเบียกับอิหร่าน

นอกจากนั้น ก็ยังมีเรื่องการมุ่งปราบปรามชนกลุ่มน้อยชาติพันธุ์เคิร์ด (Kurds) โดยเตอรกี การประลองกำลังและเผชิญหน้ากันระหว่างชาวอิรักชาตินิยม กับชาวอิรักนิกายชีอะห์ (ศาสนาอิสลาม) ที่ได้รับการสนับสนุนจากอิหร่าน ซึ่งทั้งหมดนี้โดยเฉพาะในกรณีสงครามรัสเซีย-ยูเครน สงครามกลางเมืองในซีเรีย ลิเบีย เยเมน โซมาเลีย เอธิโอเปีย และเมียนมา ก็อยู่ในสภาวะของการตรึงกำลัง หรือยันทัพกันอยู่ โดยไม่มีฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดมีแนวโน้มว่า จะชนะเด็ดขาดซึ่งก็น่าจะอำนวยให้มีการเจรจายุติการหยุดยิงและร่วมกันวางรูปแบบโครงสร้างทางการเมืองในอนาคต เพื่อให้ทุกฝ่ายมีที่ยืนในสังคมของตน โดยไม่มีฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดมีอำนาจเหนืออีกฝ่าย

ส่วนการคุกคามทั้งด้วยวาจา ด้วยการซ้อมรบ หรือการทดลองอาวุธยุทโธปกรณ์นั้น ก็มิได้เป็นการขวางกั้นมิให้มีการเจรจาหารือเกิดขึ้น โดยเฉพาะระหว่างสหรัฐอเมริกากับจีน ฝ่ายอเมริกาเหนือ ยุโรปกับรัสเซีย ฝ่ายเกาหลีเหนือ กับเกาหลีใต้ หรือแม้กระทั่งอินเดียกับจีน ในเรื่องข้อพิพาทเขตแดน เช่นเดียวกันกับปัญหาระหว่างปากีสถานกับอินเดีย ในประเด็นแคว้นแคชเมียร์ ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับบรรดาผู้นำทั้งหลายว่า จะมุ่งเอาแพ้เอาชนะกันให้ถึงที่สุด หรือจะมุ่งที่จะใฝ่หาจุดร่วมจุดสมานฉันท์ เพราะความยืดเยื้อของการขัดแย้ง การเผชิญหน้าในรูปแบบต่างๆ นอกจากจะไม่เป็นสิ่งที่ดีต่อประชาชนพลเมืองของประเทศนั้นๆ แล้ว ก็ยังส่งผลกระทบต่อชาวโลกอย่างกว้างขวางอีกด้วย

ในขณะเดียวกัน โลกยังมีเรื่องที่จะต้องร่วมมือกันเป็นสำคัญอีกมากมาย เช่น การต่อสู้กับสภาวะโลกร้อน การต่อสู้กับโรคระบาดต่างๆ การต่อสู้กับความคิดอ่านที่สุดโต่ง ใช้ความรุนแรงเป็นเครื่องมือและตัดสิน ไปจนถึงการลดอาวุธ ทั้งอาวุธในรูปแบบและอาวุธนิวเคลียร์ ซึ่งจะช่วยในการประหยัดเงินตรา และนำเอาเงินส่วนนั้นไปใช้ในการพัฒนาสังคม เพื่อส่งเสริมความมั่นคงปลอดภัยของชีวิต ไปจนถึงการช่วยลดความเหลื่อมล้ำกับปัญหาความยากจน และแก้ปัญหาการอพยพลี้ภัย ที่มักจะถูกสอดแทรกด้วยขบวนการค้ามนุษย์ และมิจฉาชีพ
ต่างๆ แท

โลกมีเรื่องที่เป็นปัญหาร่วมกันมากหลายที่ต้องการความร่วมมือ และฉะนั้นการเผชิญหน้ากันไม่ใช่เรื่องสร้างสรรค์แต่อย่างใด ถือเป็นการทำร้ายซ้ำเติมมวลมนุษยชาติยิ่งขึ้นอีกด้วย

ชาวโลกตาดำๆ จึงต้องร่วมกันออกมาเรียกร้องให้บรรดาผู้นำประเทศทั้งหลายได้มีขันติ มีสติ และมีความเอื้ออาทรต่อกันและกันมิเช่นนั้นแล้วความหายนะทั้งหลายจะมาเยือนสู่โลกยิ่งขึ้นไปอีก

มนุษย์มีสติปัญญา และขีดความสามารถที่เป็นได้ทั้งผู้สร้างและผู้ทำลาย ซึ่งทุกศาสนาก็สั่งสอนและแนะนำให้มวลมนุษยชาติจะต้องอยู่ร่วมกันอย่างสร้างสรรค์ และเกื้อกูลช่วยเหลือกันการมุ่งทำลายประหัตประหารกันก็เป็นการละเมิดคำสั่งสอน และเป็นการปล่อยให้อวิชชาและอารมณ์ เป็นตัวครอบงำสติปัญญา และความนึกคิดที่สูงส่ง เท่ากับว่ามนุษย์นั้นพ่ายแพ้ต่อตนเอง แต่ก็คงไม่สายจนเกินไปที่จะร่วมกันออกมาตั้งสติและทบทวน เพื่อการอยู่ร่วมกันอย่างสันติ และที่สำคัญขณะที่กำลังสู้รบประหัตประหารกันอยู่นั้น ก็ยังอยู่ในวิสัยที่จะเปิดการเจรจา เพื่อหาข้อยุติ และเสริมสร้างสันติภาพและสันติสุขควบคู่กันไปได้

กษิต ภิรมย์

kasitfb@gmail.com