ฟังผลึกวิสัยทัศน์ “เฮียอ้วน - ภูมิธรรม เวชยชัย” ในฐานะรองนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์แบบหลับตาข้างหนึ่งกับการนำเอาข้าวจำนำในโกดัง “โครงการจำนำข้าวทุกเม็ด/ทักษิณคิดเพื่อไทยทำ” จำนวนกว่า 150,000กระสอบมาระบายออกสู่ตลาดนำรายได้เข้ารัฐน่าจะสมเหตุสมผลเข้าท่าควรแก่การสนับสนุน

ทว่าข้าวเก่า 10 ปีที่ดัดจริตสร้างดราม่าโดย “เพื่อไทยการละคร” นำสื่อมวลชนผู้หลักผู้ใหญ่มาสร้างราคาการันตีคุณภาพข้าวว่าหุงกินได้ ยังเป็นละครที่ไม่ค่อยลงตัวนักยังมีแนวคิดโต้แย้งกันด้วยตรรกะของแต่ละฝ่ายด้วยข้อเท็จจริงที่ถูกบิดเบือน ส่วนเป็นกรณีฟอกขาวฟอกดำเพื่อช่วยใครคนใดคนหนึ่งเป็นการเฉพาะหรือไม่นั่นคือความเบื้องหน้าที่สังคมไทยต้องจับตานำมาพิจารณาถกเกียงกันอีกครั้ง

เอาล่ะรัฐต้องการระบายข้าว 150,000 กระสอบออกสู่ตลาดสร้างรายได้เข้ารัฐดีกว่าอยู่เปล่าๆ หายใจทิ้งไปทุกวินาที นาทีทุกวัน น่าสนับสนุนน่าตื้นตันใจในแนวคิดแนวปฏิบัตินี้ทีเดียวท่านรัฐมนตรีพาณิชย์

ประเด็นที่ต้องตามต่ออย่างเป็นจริงเป็นจังคือจะขายให้ใคร “หมอวรงค์ เดชกิจวิกรม” ประธานพรรคไทยภักดี และอดีตขุนพล “มือปราบจำนำข้าว” ครั้งเป็นท่านผู้ทรงเกียรติพรรคประชาธิปัตย์นั้น

ข้าวลอตดังกล่าวจำนวน 150,000 กระสอบนั้น เคยนำออกสู่การประมูลจนมีผู้ชนะการประมูลไปแล้ว 4 รอบ แต่ผู้ชนะการประมูลไม่มารับข้าวดังกล่าวนี้ระบายออกสู่ตลาด เพราะอะไรหรือ???

เพราะเป็นข้าวที่ไม่ได้คุณภาพ หากระบายสู่ตลาดจะสร้างผลกระทบหายนะใหญ่หลวงให้ข้าวไทยในตลาดโลก

รอบสุดท้ายที่ล้มประมูลว่ากันว่าวันที่ “ภูมิธรรม เวชยชัย” ได้รับโปรดเกล้าฯเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์

เอาล่ะ!!!รัฐบาลพรรคเพื่อไทย พรุ่งนี้เพื่อประชาชนเอาข้าวลอตนี้มาระบายในประเทศในราคาย่อมเยาในแบบค้าปลีก“แม่ค้าพ่อค้า” ร้านอาหารทั้งข้าวราดแกง, อาหารตามสั่งต่างได้รับอานิสงส์ความกรุณาของรัฐบาลนำไปหุงหานำมาขายให้ประชาชนผู้บริโภค จะมีใครกล้าทานสินค้าจากร้านค้าอาหารที่นำข้าวไร้คุณภาพมาเป็นวัตถุดิบเยี่ยงนี้หรือ

ใครจะเอาสุขภาพร่างกายของตนเองไปเสี่ยงสนองตัณหากับการฟอกขาวฟอกดำให้ใครบางคนอย่างนั้นหรือ ทุกวันนี้การบริการด้านสุขภาพก็เกิดเสียงร้องถามหาเงินตอบแทนโครงการอยู่แล้ว ราวกับว่าบทบัญญัติในมาตรา 55 ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยไม่อยู่ในสายตารัฐบาลเยี่ยงนั้น “อารมณ์” คือ ปัญหา “สติ ปัญญา” คือ ทางออก … “ชีวิต” มีค่ากว่า “อารมณ์” การใช้อารมณ์ มักเป็นตัวเริ่มต้นปัญหาต่างๆของมนุษย์

การใช้สติปัญญา ก่อนที่จะเกิดอารมณ์ย่อมจะเป็นหนทางที่ดี ทั้งในการป้องกันไม่ให้เกิดปัญหา และการแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นอย่างถูกต้อง

บนทางสองแพร่งส่งออกไปต่างประเทศก็หายนะ จำหน่ายในประเทศก็หายนะ รัฐบาลจะเลือกทางใด