ในช่วงทศวรรษประวัติศาสตร์การเมืองไทยร่วมสมัย บุคคลหนึ่งที่ดูโดดเด่น และตกเป็นข่าวอึกทึกครึกโครมอย่างสม่ำเสมอแบบไม่เป็นรองใครในยุทธจักร ก็คงไม่พ้น คุณชัชชาติ สิทธิพันธุ์ อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคมในรัฐบาลยิ่งลักษณ์ ชินวัตร และปัจจุบันดำรงตำแหน่งผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร ที่มาจากการเลือกตั้ง

คุณชัชชาติ มีพรสวรรค์ที่รูปร่าง หน้าตา แถมยังมีบุคลิกเป็นกันเอง เข้าถึงง่าย และมีความสุภาพ ดูไม่ก้าวร้าว แถมยังเป็นยอดนักสื่อสารสาธารณะ (Great public communicator) จนสามารถกุมชัยชนะสนามเลือกตั้งกรุงเทพมหานคร และได้คะแนนเสียงไปอย่างท่วมท้นแบบถล่มทลาย (Landslide)

เมื่อได้รับตำแหน่งผู้ว่าฯกทม.ใหม่ๆ ผู้ว่าฯชัชชาติได้ออกตระเวนไปพบปะผู้คนตามสวนสาธารณะ สามารถเข้าถึงประชาชนพลเมืองด้วยเครื่องมือกลไกสื่อสังคมสมัยใหม่ มีประเด็นน่าสนใจมาใช้เรียกความสนอกสนใจจากชาวกรุงเทพฯ ได้อย่างต่อเนื่อง ก่อให้เกิดความคาดหวังอย่างสูงว่าคุณชัชชาติ ที่มีภาพลักษณ์ ภาพพจน์ และวาทะต่างๆ จะสามารถบริหารจัดการกรุงเทพมหานครราชธานีของไทย ให้มีความเป็นเลิศ เต็มไปด้วยความสะดวกสบาย ความปลอดภัย และการบริการที่เปี่ยมด้วยหลักธรรมาภิบาล

แต่ทว่าเมื่อเวลาผ่านไปสักปีหนึ่ง ข่าวสารของ ผู้ว่าฯ ชัชชาติ กลับหายไปจากจอเรดาร์ จอโทรทัศน์ หรือจอมือถือ จนมาบัดนี้ ชาวกรุงเทพมหานครเป็นการเฉพาะ และประชาชนพลเมืองไทยเป็นการทั่วไปก็แทบจะไม่ได้เห็นหน้าผู้ว่าฯ ชัชชาติ จนไม่รู้ว่าวันหนึ่งๆ ผู้ว่าฯ ชัชชาติทำอะไรบ้าง และได้ไปปฏิวัติ ปฏิรูป ระบบการบริหารราชการกรุงเทพมหานครกันไป
ถึงไหนแล้ว อีกทั้งความสัมพันธ์ระหว่างผู้ว่าฯกทม. กับสภา กทม. นั้นเป็นอย่างไร? และทำอะไรกันบ้างในการเสริมสร้างความผาสุกของชาว กทม. และอาคันตุกะจากต่างประเทศ และจากต่างจังหวัด

ท่ามกลางความเงียบเชียบ การไม่ปรากฏตัวตนของผู้ว่าฯกทม. และสภากทม.นี้ ชีวิตของชาว กทม. ก็ยังดูไม่ราบรื่นดังเช่นเคย และก็เป็นที่ประจักษ์กันดีว่า การติดต่อทำธุระกับสำนักงานเขตต่างๆ ของ กทม. นั้น ก็ยังมีเรื่องของการใช้อำนาจโดยมิชอบ โดยเฉพาะในเรื่องการขอขึ้นทะเบียน และการขออนุญาตต่างๆ นานา หากเลือกที่จะไม่จ่าย กระบวนการก็จะเต็มไปด้วยความล่าช้า และการเพิ่มเงื่อนไขแบบไม่จบไม่สิ้น ส่วนในเรื่องการจัดซื้อจัดจ้างต่างๆ นั้น ก็มีแต่ข่าวคราวระบบฮั้วงาน ระบบผูกปิ่นโต แบบหลายปีติดต่อกัน ออกมาอย่างต่อเนื่อง แถมด้วยระบบส่งส่วยตามตลาด บริเวณที่จอดรถ และการทำมาค้าขายริมทาง ก็ขยายไปทุกหัวระแหง

นอกจากนั้นก็ยังไม่มีข่าวคราวออกมาว่า ทางฝ่ายผู้ว่าฯกทม. ได้มีการประสานงานกับทางผู้ว่าการการประปานครหลวง ผู้ว่าการการไฟฟ้านครหลวง ไปจนถึงฝ่ายสื่อสารโทรคมนาคม ที่มีสายเคเบิลพัวพันกับสายไฟฟ้า เป็นประติมากรรมอย่างหนึ่งที่น่าระทึกใจในความยุ่งเหยิงพัวพันสับสน แฝงด้วยภยันตรายที่อาจจะเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ

ส่วนเรื่องความปลอดภัยประจำวันนั้น หากอะไรๆ ก็จะโยนไปให้สถานีตำรวจรับผิดชอบ ก็คงจะดูกระไรอยู่ และในการเป็นคนรุ่นใหม่ คิดใหม่ และทำใหม่ แบบผู้ว่าฯ ชัชชาตินั้น ก็น่าจะได้มีการประสานงาน และทำงานร่วมกันอย่างใกล้ชิด เป็นทีม ระหว่างสำนักงานตำรวจนครบาล กับสำนักงานผู้ว่าฯกทม.ในการร่วมกันดูแลความมั่นคงปลอดภัยประจำวันของชาวบ้านและร่วมกันขจัดขบวนการอาชญากรรมต่างๆ

ล่าสุด รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข ก็เกิดมีดำริที่อยากจะสร้างโรงพยาบาลให้ครบทุกเขตของ กทม. ซึ่งเป็นการก้าวก่ายในกิจการด้านสังคมของฝ่ายปกครองท้องถิ่น แต่ก็ไม่เห็นผู้ว่าฯชัชชาติออกมาแสดงท่าทีแต่อย่างใด อีกทั้งการขนส่งมวลชนทุกประเภทนั้น ในหลายประเทศที่ก้าวหน้าแล้ว ก็มักจะให้เรื่องนี้อยู่ในความรับผิดชอบของฝ่ายการปกครองท้องถิ่น รัฐบาลกลางไม่ควรจะมีบทบาทและภาระหน้าที่ในเรื่องรถเมล์ เรือเมล์ รถไฟฟ้าใต้ดิน รถไฟฟ้าบนดิน อีกต่อไป และควรโอนให้ฝ่ายปกครองท้องถิ่นไปให้หมด เป็นต้น

การที่ผู้ว่าฯ ชัชชาติ เป็นนักสื่อสารยอดเยี่ยม อาจจะช่วยทำให้ผู้คนคิดว่า มีฝีไม้ลายมือพอที่จะฝากฝังให้จัดการปัญหากรุงเทพฯ ได้ในช่วงแรกๆ แต่เมื่อวันเวลาผ่านไป กลับมิได้แสดงฝีไม้ลายมือให้เป็นที่ประจักษ์ สังคมก็จะเกิดความเบื่อหน่าย และเลิกหวัง

อย่างไรก็ดี สำหรับ ผู้ว่าฯ ชัชชาตินั้น ถือว่ายังไม่สายเกินไปที่จะตั้งหลักใหม่ ยังพอมีเวลาดำรงตำแหน่งที่จะใช้ในการแสดงฝีมือให้ประจักษ์ แต่ถ้าหากพิจารณาอย่างถี่ถ้วน แล้วพบว่าตนเองไม่มีความสามารถเพียงพอ ทำงานไม่ได้จริงอย่างที่โฆษณากันไว้ ก็สมควรที่จะได้พิจารณาตนเอง จะอยู่กันแบบหลอกลวงไปวันๆ ก็ดูกระไรอยู่

กษิต ภิรมย์
kasitfb@gmail.com