นักการเมืองไทยพูดแล้วทำได้จริงสักกี่คน เวลานักการเมืองพูดอะไรก็ตาม แล้วมีสิ่งที่ทำได้จริงตามคำพูดสักกี่เปอร์เซ็นต์ แล้วทำไมคนไทยจำนวนไม่น้อยจึงยังหลงเชื่อลมปากนักการเมือง ส่วนคำถามที่ว่านักการเมืองไทยไม่อายบ้างหรือที่พูดแล้วทำไม่ได้ เรื่องความละอายของนักการเมืองนั้น นับได้ว่าเป็นเรื่องที่หาได้ยากมากเพราะหาไปก็ไม่ค่อยจะพบจะเจอ แต่ถึงกระนั้น ก็ยังคงมีคนไทยจำนวนไม่น้อยหลงเชื่อลมปากนักการเมือง ซึ่งก็ต้องถือว่าเป็นเรื่องของระดับสติปัญญาของผู้ที่หลงเชื่อลมปากนักการเมือง

นักการเมืองไทยพูดอะไรได้ทุกเรื่อง แม้เรื่องที่พูดนั้นเป็นเรื่องโกหกพกลม โป้ปดมดเท็จ ก็ยังสามารถพูดได้ พูดขาวเป็นดำ พูดดำเป็นขาว พูดในเรื่องที่แม้จะรู้ดีว่าไม่มีวันเป็นความจริง ก็ยังอุตส่าห์พูดพล่ามไปเรื่อย ขนาดรู้ดีว่าไม่มีเงินในคลังหลวงจะใช้หว่านใช้แจกชาวบ้าน แต่ก็ยังพยายามโกหกว่าจะหว่านจะแจกให้จงได้ ทั้งๆ ที่ทำหน้าที่เป็นรัฐบาลมานานเกินครึ่งปีแล้ว ก็ยังไม่มีปัญญาหาเงินมาแจก แต่ก็ยังคงพล่ามเพ้อว่าจะแจกเงินให้จงได้ภายในปีนี้ 

ไม่ต้องถามว่าทำไมนักการเมืองไทยจึงโกหกเก่งกันเกือบทุกคน หรือทำไมจึงหานักการเมืองไม่โกหกได้ยากมาก เพราะการโกหกกับการเป็นนักการเมือง น่าจะเป็นของคู่กัน ตัดขาดหรือแยกจากกันได้ยากมาก แต่ที่น่าถามมากกว่าคือทำไมคนไทยจึงถูกนักการเมืองหลอกง่ายมาก ทำไมถูกหลอกแล้วไม่รู้จักจำ ทำไมจึงเกิดมาเพื่อถูกนักการเมืองหลอก แล้วทำไมไม่หลาบไม่จำว่าถูกนักการเมืองหลอกไปแล้วกี่สิบกี่ร้อยครั้ง คำถามที่น่าสนใจยิ่งกว่าคือ จะมีประชาชนสักกี่คนที่รู้เท่าทันกลโกงเล่ห์เหลี่ยมนักการเมือง แล้วไม่ตกเป็นเหยื่อนักการเมืองจำพวกฉ้อฉล จอมพูดปลด

เพราะความจนจึงทำให้ถูกนักการเมืองหลอกจริงหรือ หรือว่าจริงๆ แล้วเป็นเพราะว่าประชาชนไม่รู้จักคิด ไม่ชอบคิด ไม่ชอบตั้งคำถาม ไม่ชอบหาข้อมูลลึกๆ จึงได้ถูกนักการเมืองหลอกเป็นประจำ หลอกซ้ำหลอกซาก หลอกมาตั้งหลายปี ก็ยังไม่สำนึกว่าถูกหลอก

ประเด็นหนึ่งที่นักการเมืองมักจะชอบใช้หลอกประชาชนคือจะหาสิ่งอำนวยความสะดวกมาให้ เช่น จะตัดถนนสี่ช่องจราจร จะทำสนามบินประจำจังหวัด จะทำท่าเรือประจำจังหวัด จะทำโครงการสาธารณูปโภคสารพัดชนิดให้จังหวัด แต่ทว่าประชาชนกลับไม่เคยคิดว่าทุกครั้งที่นักการเมืองบอกว่าจะทำโครงการใดๆ ให้กับประชาชน แล้วประชาชนได้ประโยชน์จากโครงการนั้นจริงๆ หรือเปล่าหรือนักการเมืองได้เงินใต้โต๊ะ เงินกินเปล่า หรือเงินกินตามน้ำ หรือนักการเมืองได้ก่อเหตุทุจริตเชิงนโยบายอะไรบ้าง 

หรือจริงๆ แล้วประชาชนก็รู้ดีว่านักการเมืองมีนอกมีใน มีการทุจริตโกงกินในการก่อสร้างโครงการสาธารณูปโภคต่างๆ ที่เกิดขึ้นในสังคม แต่ด้วยความที่ประชาชนจำนวนหนึ่งก็อยากได้ในสิ่งที่คิดว่าเป็นประโยชน์กับตนเอง หรือกับสังคม ก็จึงยอมให้นักการเมืองโกงกินได้อย่างสะดวกและง่ายดาย เพื่อแลกกับสิ่งที่ตนเองคิดเพียงตื้นๆ ว่าจะได้โครงการบางโครงการไว้ในชุมชนหรือจังหวัดของตนเอง 

สิ่งหนึ่งที่นักการเมืองที่มีฐานเสียงในจังหวัดต่างๆที่อยู่ห่างจากกรุงเทพฯเกิน 400-500 กิโลเมตร มักสร้างขึ้นมาโกหกประชาชนเป็นประจำคือการสร้างสนามบินประจำจังหวัด ถามว่ากี่จังหวัดแล้วที่นักการเมืองพยายามถลุงงบประมาณเพื่อสร้างสนามบินประจำจังหวัด แต่สุดท้ายสนามบินเหล่านั้นกลายเป็นสนามบินร้างหรือกึ่งร้าง บางสนามบินสร้างเสร็จแล้วเปิดใช้ได้เพียงไม่กี่วัน ก็ต้องกลายเป็นสนามบินร้าง เพราะไม่มีเครื่องบินไปลง หรือไม่มีผู้โดยสารใช้บริการ เนื่องจากค่าโดยสารแพงเกินความเหมาะสม 

อย่างล่าสุด รัฐบาลเศรษฐา ทวีสิน โฆษณาชวนเชื่อว่าจะสร้างสนามบินจังหวัดพะเยา โดยจะลงทุนสร้างโดยใช้เงินลงทุนไม่น้อยกว่า 4 พันล้านบาท แล้วฝันว่าจะเปิดสนามบินพะเยาในปี 2577 แล้วฝันต่อไปว่าจะมีผู้โดยสารใช้สนามบินพะเยาปีละ 7-8 หมื่นคนต่อปี 

ถามต่อไปว่า ทำไมจึงจะต้องมีผู้โดยสารไปใช้ สนามบินพะเยา ทั้งๆ ที่รอบๆ พะเยามีสนามบินมากมาย เช่น สนามบินแม่ฟ้าหลวง เชียงราย สนามบินน่าน สนามบินเชียงใหม่ สนามบินลำปาง โดยสนามบินที่มีผู้คนใช้บริการจำนวนมากก็เห็นจะเป็นสนามบินแม่ฟ้าหลวง และสนามบินเชียงใหม่ ส่วนสนามบินน่านและลำปางก็เกือบตกอยู่ในสภาพสนามบินร้าง เพราะที่มีเครื่องบินขึ้นลงเพียงวันละไม่กี่เที่ยวบิน ส่วนสนามบินในจังหวัดต่างๆ ทั่วประเทศไทย โดยเฉพาะจังหวัดที่มีเครื่องบินให้บริการน้อยมาก และผู้ใช้บริการก็น้อยมากเช่นกัน จึงได้แปรสภาพเป็นสนามบินร้างไปแล้วหลายแห่ง

ประชาชนจำเป็นต้องรู้เท่าทันเล่ห์กลและอุบายการเมืองของนักการเมืองจำพวกดีแต่ปาก และต้องสำเหนียกไว้เสมอว่าลมปากนักการเมืองนั้น ไม่สามารถเชื่อถือได้ เพราะนักการเมืองไทยจำนวนไม่น้อยพูดแล้วทำไม่เคยได้ตามคำพููด การที่นักการเมืองสามารถโกหกคนไทยได้ทุกวี่ทุกวัน เป็นเพราะว่านักการเมืองรู้ดีว่าพูดโกหกแล้ว ประชาชนก็ไม่สามารถเอาผิดได้ แล้วที่สำคัญคือเขารู้ดีว่าประชาชนไม่เจ็บไม่จำกับคำโกหก ดังนั้นนักการเมืองไทยจึงโกหกได้ทุกวัน ทุกเวลา และทุกนาที เพราะโกหกแล้วคนไทยจำนวนไม่น้อยก็ยังเลือกนักการเมืองโกหกเข้าไปเป็นตัวแทนในสภา