หลังศาลอาญา (ศาลชั้นต้น) พิพากษายกฟ้องนายทักษิณ ชินวัตร ในคดี มาตรา 112 และ พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ กรณีให้สัมภาษณ์สื่อเกาหลีใต้ ปี 2558

ขณะนี้ ยังไม่มีความชัดเจนจากอัยการสูงสุดว่าจะอุทธรณ์หรือไม่?

หากไม่อุทธรณ์ นายทักษิณ ชินวัตร ก็รอด คดีถึงที่สุด

หากอัยการสูงสุดอุทธรณ์ คดีสำคัญต่อพระเกียรติของสถาบันพระมหากษัตริย์นี้ ก็จะขึ้นสู่การพิจารณาของศาลอุทธรณ์ ตามขั้นตอนและกระบวนการยุติธรรมที่ควรจะเป็น

1.สถานีข่าวเป็นข่าว Top News ได้ติดตามเรื่องนี้ รายงานว่า นายศักดิ์เกษม นิไทรโยค ผู้ตรวจการอัยการ ในฐานะโฆษกสำนักงานอัยการสูงสุด เปิดเผยความคืบหน้าหลังศาลอาญายกฟ้องนายทักษิณ ชินวัตร ในคดี ม.112 และ พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ กรณีให้สัมภาษณ์สื่อเกาหลีใต้ ปี 2558 กับทีมข่าวท็อปนิวส์ว่า

“หลังจากที่พนักงานอัยการเจ้าของสำนวนไปขอคัดถ่ายคำพิพากษา พร้อมคำเบิกความแล้วนั้น ซึ่งในขณะนี้ อัยการเจ้าของสำนวนอยู่ระหว่างการพิจารณาทำความเห็นส่งมายังสำนักงานคดีอัยการสูงสุด (อสส.) พิจารณากลั่นกรอง

จากนั้น จะทำความเห็นต่อไปยังรองอัยการสูงสุดที่มีหน้าที่ดูแลในเรื่องนี้

ซึ่งรอง อสส. ก็จะทำความเห็นส่งไปให้อัยการสูงสุดเป็นผู้พิจารณาลำดับสุดท้าย ว่าจะยื่นอุทธรณ์คดีต่อหรือไม่ ภายใน 30 วัน

ซึ่งหากครบกำหนดเเล้ว อัยการสูงสุดยังพิจารณายังไม่แล้วเสร็จ ก็อาจจะมีการขยายระยะเวลาก็ได้

โดยปกติก็จะขอขยายครั้งละ 30 วัน

สำหรับคดีนี้ เป็นคดีนอกราชอาณาจักร ผู้ที่มีอำนาจพิจารณายื่นอุทธรณ์จะเป็นอำนาจอัยการสูงสุด”

2. คดี 112 ของนายทักษิณ ชินวัตร ศาลอาญา (ศาลชั้นต้น) พิพากษาไปเมื่อวันที่ 22 ส.ค. 2568

บัดนี้ ครบ 30 วันแล้ว ยังไม่ปรากฏความชัดเจนว่า อัยการสูงสุดจะตัดสินใจอย่างไร?

ไม่อุทธรณ์? อุทธรณ์ ?

หรือ ขอขยายเวลาออกไปอีก?

ความน่าชื่อถือขององค์กรอัยการ ในฐานะ “ทนายของแผ่นดิน” อยู่ที่การต่อสู้คดีอย่างสมเกียรติ สมภาคภูมิ

มิใช่ทำตัวเอื้อประโยชน์ทางคดีแก่ผู้ตกเป็นจำเลยในคดีอาญาแผ่นดินเสียเอง

โดยเฉพาะคดี 112 ที่จำเลยถูกกล่าวหาว่ากระทำการจาบจ้วงล่วงละเมิดองค์พระมหากษัตริย์ไทย

3. ที่ผ่านมา คดี 112 หลายคดี ศาลชั้นต้นยกฟ้องจำเลย

ส่วนใหญ่ เกือบทั้งหมด อัยการจะต้องอุทธรณ์

และผลการอุทธรณ์ ปรากฏว่า หลายคดี ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ เป็นเอาผิดจำเลยได้หลายคดี

แม้แต่คดีมาตรา 110 คุกคามเสรีภาพพระราชินี ศาลชั้นต้นยกฟ้อง แต่ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ จำคุก เอกชัย หงส์กังวาน 21 ปี และจำเลยทั้ง 4 คนละ 16 ปี

ซึ่งถ้าหากอัยการไม่อุทธรณ์ ก็จะทำให้จำเลยลอยนวล รอดพ้นความผิดไปโดยปริยาย

คดี 112 ของนายทักษิณ ชินวัตร จึงยังไม่เห็นเหตุผลที่จะไม่อุทธรณ์

เว้นเสียแต่ว่า ต้องการจะช่วยเหลือนายทักษิณ ชินวัตร ให้รอดพ้นคดี

4. คำพิพากษาศาลชั้นต้น มีช่องทางอุทธรณ์ เพื่อให้ศาลอุทธรณ์ใช้ดุลพินิจน้ำหนักของพยานหลักฐานและข้อกฎหมายเพิ่มเติมได้

หากพิจารณาคำพิพากษาของศาลชั้นต้น คดีหมายเลขดํา อ.1860/2567 ที่พนักงานอัยการสํานักงานคดีอาญา 4 โจทก์ ยื่นฟ้อง นายทักษิณ ชินวัตร จําเลย ความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 และ พ.ร.บ.ว่าด้วยการกระทําความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ฯ

ตามข้อมูลข่าวสารที่สำนักงานศาลยุติธรรมได้เผยแพร่เอกสารข่าวไว้

จะเห็นว่า เหตุที่ยกฟ้องเพราะยกประโยชน์แห่งความสงสัยให้จำเลย

แต่จะเห็นว่า ตามหลักฐานเท่าที่มีในชั้นศาลอาญา ก็ระบุไว้ชัดเจนว่า คลิปสัมภาษณ์นายทักษิณไม่ได้มีการตัดต่อ เสริมแต่งหรือบิดเบือน เพียงแต่การตีความเท่านั้นที่ทำให้นายทักษิณรอด

เพราะฉะนั้น ตามหลักฐานเท่าที่มีอยู่เดิม การตีความก็อาจเปลี่ยนไปได้ ขึ้นกับดุลพินิจของผู้พิพากษา

คำพิพากษาศาลชั้นต้น ระบุว่า

(1) คลิปสัมภาษณ์ไม่ได้เป็นการตัดต่อหรือเสริมแต่งเพื่อใส่ความให้ร้ายจําเลย

โจทก์มีพยานซึ่งเป็นเจ้าพนักงานตํารวจ และพยานปากนายอนันต์ เหล่าเลิศวรกุล มาเบิกความยืนยันว่าดูคลิปวีดีโอหมาย วจ.1 และ วจ.2 แล้ว เห็นว่าเป็นการกล่าวถ้อยคําให้สัมภาษณ์จําเลยจริง

“แม้โจทก์ไม่มีคลิปให้สัมภาษณ์ของจําเลยฉบับเต็มมา เป็นหลักฐาน แต่เมื่อพยานโจทก์ต่างยืนยันว่าคลิปวีดีโอหมาย วจ.1 และ วจ.2 เป็นคลิปให้สัมภาษณ์ของ จําเลยบางช่วงบางตอนและพยานโจทก์เห็นว่าสามารถนํามาใช้เป็นพยานหลักฐานในคดีได้

ส่วนที่จําเลย อ้างว่าเป็นการตัดต่อคลิปวีดีโอ ไม่ปรากฏว่าเป็นการตัดต่อในส่วนใดและส่วนไหนไม่ถูกต้องหรือไม่ตรงกับความจริง

จึงเป็นการกล่าวอ้างโดยไม่มีหลักฐานที่น่าเชื่อถือได้มาสนับสนุนหักล้างพยานหลักฐานโจทก์

ประกอบกับจําเลยยังเบิกความตอบโจทก์ถามค้านรับว่า บุคคลและเสียงในคลิปวีดีโอหมาย วจ.1 และ วจ.2 เป็นจําเลย พยานหลักฐานโจทก์จึงมีน้ำหนักรับฟังได้ว่าจําเลยให้สัมภาษณ์นักข่าวที่สาธารณรัฐเกาหลี ตามคลิปวีดีโอหมาย วจ.1 และ วจ.2โดยมีเนื้อหาของข้อความตามคําฟ้อง ไม่ได้เป็นการตัดต่อหรือเสริมแต่งเพื่อใส่ความให้ร้ายจําเลย”

(2) ศาลใช้ดุลพินิจในการรับฟังพยาน การตีความคำพูดของทักษิณ

“ในส่วนของข้อความที่จําเลยให้สัมภาษณ์ตามฟ้องนั้น เป็นการพูดหรือแสดงหรือพาดพิงหรือทําให้เข้าใจได้ว่าเป็นการกล่าวถึง พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร รัชกาลที่ 9 อันมีลักษณะเป็นการหมิ่นประมาท ดูหมิ่น หรือแสดงความอาฆาตมาดร้ายต่อองค์พระมหากษัตริย์หรือไม่

เห็นว่า ข้อความที่จะถือว่าเป็นความผิดฐานหมิ่นประมาทนั้น จะต้องได้ความว่าการใส่ความนั้นระบุถึงตัวบุคคลผู้ถูกใส่ความ หรือเป็นการยืนยัน ข้อเท็จจริงที่รู้ได้แน่นอนว่าบุคคลที่ถูกใส่ความเป็นใคร หรือหากไม่ระบุถึงผู้ที่ถูกใส่ความโดยตรงการใส่ความนั้นก็ต้องได้ความว่าหมายถึงบุคคลใดบุคคลหนึ่งโดยเฉพาะ

ส่วนการดูหมิ่น ต้องพิจารณาว่าถ้อยคําที่กล่าวเป็นการดูถูกเหยียดหยาม หรือสบประมาทผู้ที่ถูกกล่าวถึงขนาดทําให้อับอายหรือไม่ หากเป็น เช่นนั้นก็ถือได้ว่าเป็นการดูหมิ่นแล้ว

อีกทั้งความผิดฐานหมิ่นประมาทและดูหมิ่นผู้อื่นด้วยการใช้ข้อความ หรือคําพูด ก็ต้องพิจารณาด้วยว่า เมื่อวิญญูชนโดยทั่วไปได้พบเห็น หรือได้อ่านหรือได้ยินข้อความนั้นแล้ว จะส่งผลให้ผู้ถูกกระทําเสียชื่อเสียง ถูกดูหมิ่น หรือถูกเกลียดชังหรือไม่

เมื่อพิจารณาข้อความหรือถ้อยคํา ให้สัมภาษณ์ของจําเลยมิได้ใช้คําว่า “พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9” โดยตรง และไม่ได้ใช้ ถ้อยคําสรรพนามที่อ้างถึงบุคคลที่สามโดยมีคําราชาศัพท์หรือถ้อยคําที่สามารถระบุเฉพาะเจาะจงให้ เข้าใจได้ว่าหมายถึงพระมหากษัตริย์แต่อย่างใด

หากแต่ใช้คําสรรพนามบุรุษที่ 3 ว่า “เขา” เรียกแทน บุคคลใดบุคคลหนึ่งหรือบุคคลอื่นหลายคนรวมกัน และยังมีคําว่า “องคมนตรี” “ทหาร” “Palace Circle” และ “คนในวัง” ล้วนแต่อยู่ในประโยคคําให้สัมภาษณ์ของจําเลย เห็นว่า พยานโจทก์ซึ่งเป็น ผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาที่โจทก์นํามาเป็นพยานเพียงปากเดียว กับพยานบุคคลภายนอกที่โจทก์อ้างมา ล้วนแต่เข้าร่วมชุมนุมขับไล่จําเลยทางการเมือง อันส่อแสดงให้เห็นว่าเป็นผู้มีอคติต่อจําเลย จึงมีข้อสงสัย ถึงความเป็นกลางและต้องรับฟังด้วยความระมัดระวัง

พยานบุคคลดังกล่าวของโจทก์จึงไม่อาจแสดงให้ เชื่อได้ว่า วิญญูชนทั่วไปจะตีความข้อความที่จําเลยกล่าวไปในลักษณะที่พยานเหล่านั้นเข้าใจ

ส่วนพยาน ที่เป็นเจ้าพนักงานตํารวจของโจทก์ก็ต้องรับฟังด้วยความระมัดระวัง เนื่องจากพยานเบิกความตอบ คําถามค้านสอดคล้องกันว่า ในระหว่างการดําเนินคดีกับจําเลยนั้น ความจริงพยานต่างเห็นว่า พยานหลักฐานไม่เพียงพอที่จะสั่งฟ้องจําเลยได้ เพราะคลิปวีดีโอของกลางไม่อาจยืนยันได้ว่าเป็นต้นฉบับ ทั้งไม่สามารถสืบหาบุคคลที่นําคลิปลงเผยแพร่ในระบบคอมพิวเตอร์

ประกอบกับเมื่อพิจารณา เพจแอปพลิเคชั่นเฟซบุ๊กและเว็บไซต์ยูทูบ ที่นําคลิปวีดีโอให้สัมภาษณ์ของจําเลยมาเผยแพร่ลงในระบบคอมพิวเตอร์ พบว่าบุคคลที่นํามาเผยแพร่ซึ่งเป็นคนที่ได้รับฟังคลิปวีดีโอมาตั้งแต่แรก ล้วนเข้าใจตรงกัน ว่าจําเลยให้สัมภาษณ์โจมตีการยึดอํานาจและรัฐประหาร โดยพาดพิงถึงนายสุเทพกับนายทหารชั้นผู้ใหญ่ และองคมนตรีเท่านั้น ไม่ได้เข้าใจว่าถ้อยคําให้สัมภาษณ์นั้นจะพาดพิงหรือสื่อความหมายหรืออ้างว่า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9 ทรงอยู่เบื้องหลังการปฏิวัติรัฐประหาร

พยานหลักฐาน ทั้งหมดที่โจทก์นําสืบมา จึงยังไม่มีน้ำหนักเพียงพอให้รับฟังว่า จําเลยกล่าวข้อความตามคําฟ้องโดย เจตนาหมายถึงพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9 หรือเมื่อวิญญูชนทั่วไปได้พบเห็นหรืออ่าน ข้อความที่จําเลยกล่าวแล้วจะเข้าใจได้ว่าหมายถึงพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9

ในขณะที่ การสืบพยานหลักฐานของโจทก์ไม่สมกับภาระการพิสูจน์ในคดีอาญาว่าจําเลยกระทําความผิดตามฟ้อง พยานหลักฐานโจทก์ที่นําสืบมา

จึงไม่อาจรับฟังลงโทษจําเลยในความผิดฐานร่วมกันหมิ่นประมาทหรือ ดูหมิ่นพระมหากษัตริย์ตามฟ้อง...”

5. คดีนี้ จึงสมควรที่อัยการสูงสุดจะต้องอุทธรณ์ เพื่อให้สิ้นกระแสความ เพื่อปกป้องพระเกียรติของสถาบันพระมหากษัตริย์

มิฉะนั้น องค์กรอัยการจะต้องมัวหมอง เพราะถูกครหาว่าช่วยเหลือจำเลยคดี 112 เสียเอง หรือไม่?

เพราะในคำพิพากษาศาลชั้นต้น ก็เสมือนประจานการทำหน้าที่อัยการในคดีดังกล่าวไว้แล้วบางส่วนหรือไม่ ดังที่ศาลว่า “ในขณะที่ การสืบพยานหลักฐานของโจทก์ไม่สมกับภาระการพิสูจน์ในคดีอาญาว่าจําเลยกระทําความผิดตามฟ้อง พยานหลักฐานโจทก์ที่นําสืบมา”

6. นอกจากนี้ ที่ผ่านมา องค์กรอัยการยังถูกครหาว่ามีการทำหน้าที่เข้าทางผลประโยชน์ของคนตระกูลชินวัตรในหลายกรณี

อาทิ

กรณีอัยการเคยมีคำสั่งไม่ยื่นฎีกา ในคดีของนางพจมาน คดีถูกกล่าวหาว่าหลีกเลี่ยงการชำระภาษีอากรหุ้นบริษัทชินวัตรคอมพิวเตอร์ฯ ทั้งที่ศาลชั้นต้นตัดสินให้จำคุกจำเลยทั้งสาม (รวมนายบรรณพจน์ ดามาพงศ์ ที่รับโอนหุ้น และเลขาฯของนางพจมาน) แต่ต่อมาศาลอุทธรณ์ได้ยกฟ้องนางพจมาน แทนที่อัยการจะสู้ต่อถึงฎีกา เพราะคำพิพากษาชั้นต้นขัดแย้งกับอุทธรณ์แต่อัยการก็ไม่ยื่นให้ศาลฎีกาพิจารณาตัดสินคดีชี้ขาดให้สิ้นสงสัย

กรณีศาลอาญาคดีทุจริตและประพฤติมิชอบกลาง มีคำพิพากษายกฟ้องนายพานทองแท้ ชินวัตร บุตรชายนายทักษิณ ในคดีฟอกเงินจากกรณีธนาคารกรุงไทยปล่อยกู้เครือกฤษดามหานคร ในส่วนเช็ค 10 ล้านบาท ปรากฏว่า อัยการไม่ยื่นอุทธรณ์ ส่งความเห็นไปที่กรมสอบสวนคดีพิเศษ (ดีเอสไอ) และดีเอสไอทำความเห็นแย้งส่งกลับไปยังอัยการสูงสุด ว่าคดีนี้มีประเด็นสำคัญควรให้ศาลสูงวินิจฉัย จึงขอให้อุทธรณ์คดีดังกล่าว แต่ต่อมา นายเนตร นาคสุข รอง อสส. คนที่ 1 ทำหน้าที่รักษาราชการแทนนายวงศ์สกุล กิตติพรหมวงศ์ ก็เห็นว่าไม่อุทธรณ์คดี

ทั้งๆ ที่ คดีดังกล่าว ผู้พิพากษาเจ้าของสำนวนเห็นว่าจำเลยมีความผิดตามกฎหมายฟอกเงิน ให้ลงโทษจำคุก 4 ปี การบันทึกไว้เป็นความเห็นแย้งท้ายคำพิพากษาด้วย

แต่เนื่องจากคดีนี้องค์คณะผู้พิพากษา (มี 2 คน) มีความเห็นต่างกันในการตัดสิน จึงได้นำความเห็นที่มีผลร้ายน้อยที่สุดกับจำเลยมาเป็นคำพิพากษา

หากคู่ความยื่นอุทธรณ์ ความเห็นแย้งของผู้พิพากษาเจ้าของสำนวน ก็จะขึ้นสู่ศาลอุทธรณ์ทราบด้วย แต่ในที่สุด คดีก็จบตามคำพากษาศาลชั้นต้น เพราะอัยการไม่อุทธรณ์

นอกจากนี้ อัยการยังสั่งไม่ฟ้องคดีฟอกเงินกรุงไทย นางกาญจนาภา หงษ์เหิน เลขานุการส่วนตัวของคุณหญิงพจมาน ณ ป้อมเพชร และนายวันชัย หงษ์เหิน สามี  หลังหลบหนีไปกว่า 3 ปี

7. คดี 112 นายทักษิณ ชินวัตร หากสำนึกในอำนาจหน้าที่และความรับผิดชอบของทนายแผ่นดิน สมควรที่อัยการสูงสุดจะต้องอุทธรณ์

เพื่อให้ศาลสูงได้พิจารณาให้สิ้นกระแสความ

เพราะ “พยานหลักฐานโจทก์จึงมีน้ำหนักรับฟังได้ว่า จําเลยให้สัมภาษณ์นักข่าวที่สาธารณรัฐเกาหลี ตามคลิปวีดีโอหมาย วจ.1 และ วจ.2 โดยมีเนื้อหาของข้อความตามคําฟ้อง ไม่ได้เป็นการตัดต่อหรือเสริมแต่งเพื่อใส่ความให้ร้ายจําเลย”

ศาลอุทธรณ์ย่อมจะสามารถใช้ดุลนิพิจ ดุลยธรรม พิเคราะห์อย่างเที่ยงตรง ว่าจำเลย คือ นายทักษิณ หมายความถึงใคร? เข้าข่ายความผิดหรือไม่? จะเห็นพ้องกับศาลชั้นต้น หรือเห็นต่างไป อย่างไร?

ถ้าอัยการสูงสุดไม่อุทธรณ์ โดยไม่มีเหตุผลเพียงพอ เชื่อว่า จะเป็นตราบาป ประทับติดตัวไปตลอด ชั่วลูกชั่วหลานต่อไป

สารส้ม