ผมมีคำถามสั้นๆ แต่เชื่อว่าคุณผู้อ่านตอบได้ไม่ง่าย
คำถามคือ หากคุณเคยเป็นคนร่ำรวยมหาศาลมาก่อน แต่แล้วในวันหนึ่ง คุณกลับกลายเป็นคนตกอับยากจน คุณจะทำอย่างไรกับชีวิตที่พลิกผันไป
ผมขอถามคุณอีกข้อ แล้วถ้าหากคุณเคยเป็นผู้มีอำนาจราชศักดิ์สูงส่ง เคยมีสถานภาพของผู้ที่ถือครองอำนาจรัฐสูงสุดไว้ในกำมือ แต่วันหนึ่ง อำนาจรัฐได้หลุดไปจากมือของคุณ คุณจะเกิดความรู้สึกเช่นไร
คำถามทั้งสองนี้ ตอบได้ยากมากสำหรับคนที่ไม่เคยมีทั้งสองสิ่งมาก่อน คือไม่เคยมีอำนาจรัฐ และไม่เคยมีสถานภาพของผู้ร่ำรวยมหาศาล
แต่คำถามนี้จะตอบได้ง่ายมากสำหรับมหาเศรษฐีที่ตกอับแล้วไม่สามารถยอมรับความจริงของชีวิตได้ รวมถึงเหล่าบรรดาผู้ที่เคยดำรงตำแหน่งสูงส่งทางการเมือง อาทิ นายกรัฐมนตรี และรัฐมนตรี
ถ้าเช่นนั้น ผมขอถามใหม่ว่า ถ้าในชีวิตปกติประจำวันของคุณ คุณได้รับการพินอบพิเทา มีคนรองมือรองตีนให้คุณตลอดเวลา ไม่ว่าคุณจะเอ่ยปากสั่งสิ่งใดๆ คุณก็จะได้ตามความปรารถนาภายในพริบตา แต่จู่ๆ คุณต้องกลับกลายเป็นคนที่ไม่มีใครมองเห็นหัว หรือกลายเป็นอากาศธาตุในสายตาของคนทั่วไป ไร้คนรองมือรองตีน สั่งอะไรไป ก็ไม่มีใครสนใจ ไม่มีใครตอบสนองคำสั่งของคุณ
ผมเชื่อว่า คราวนี้แหละ คุณจะต้องเข้าใจแล้วว่า การอยู่โดยปราศจากอำนาจเป็นเช่นไร ส่งผลกระทบอย่างไรต่อชีวิตปกติของคุณ
คำถามเหล่านี้เป็นคำถามเชิง If I were.... หรือ ถ้าฉันเป็น.... ดังนั้น ผู้ตอบ จึงมักจะตอบไปตามจินตนาการของแต่ละคน ซึ่งอาจจะมีทั้งเพ้อฝัน หรืออาจจะดูเป็นความจริงก็ได้
การที่คนรวยล้นฟ้าต้องแปรสภาพกลับกลายเป็นคนจน เพียงแค่นี้ก็แสนจะระทมขมขื่น จนหลายคนทนรับความจริงไม่ได้ หลายคนถึงกับจงใจฆ่าตัวตาย เพื่อหนีความจริง
คราวนี้ลองนึกถึงสภาพของคนที่เคยมีอำนาจรัฐ ชนิดที่ว่าล้นฟ้าท่วมดิน โดยเฉพาะเหล่าบรรดาผู้ที่เคยครอบครองตำแหน่งแห่งที่อันสูงศักดิ์และสูงส่ง ซึ่งอุดมไปด้วย
ผลประโยชน์นานัปการจนเกินจะพรรณนาสาธยายได้หมด
โปรดลองคิดดู ถ้าหากคนในกลุ่มนี้ โดยเฉพาะผู้ที่บ้าอำนาจ และเสพติดอำนาจ มีอันจะต้องหลุดกระเด็นพ้นจากอำนาจไป เขาจะกระอักกระอ่วนทุรนทุรายสักเพียงใด
เอาเพียงแค่ว่า ถ้าหากคนบ้าอำนาจเหล่านี้ต้องไปไหนมาไหนโดยปราศจากคนล้อมหน้าล้อมหลัง ไร้คนรองมือรองตีนเหมือนเช่นเคย เพียงแค่นี้ คนพรรค์อย่างนี้ก็จะไม่สามารถทนรับสภาพความจริงได้
มีผู้กล่าวว่า การหิวข้าว เพราะไม่มีเงินจะซื้อข้าวกิน ก็แสนจะทรมานมากพออยู่แล้ว แต่ถ้าต้องอยู่แบบผู้หมดสิ้นอำนาจนั้น มันสุดแสนทรมานมากยิ่งกว่าการหิวข้าว เพราะต่อให้มีข้าวกินจนล้นกระเพาะ แต่การกินข้าวโดยไร้คนรองมือรองตีนเหมือนเคยเป็นมา มันทำให้กลืนกินอาหารไม่ลง ไม่ว่าอาหารมื้อนั้นจะแสนวิเศษสักเพียงใดก็ตาม
พูด (เขียน) เพียงเท่านี้ เชื่อว่าคุณผู้อ่านคงนึกภาพออกแล้วว่าคนบ้าอำนาจจะเกิดอาการทุรนทุรายอย่างไรในวันที่เขาหมดอำนาจ แล้วก็เชื่อว่าคุณผู้อ่านจะสามารถเข้าใจได้ด้วยว่า เพราะเหตุใด ผู้บ้าอำนาจจึงเสพติดอำนาจโดยไม่รู้จบ
โปรดอย่าลืมว่า อำนาจรัฐนำมาซึ่งผลประโยชน์มหาศาล ผู้มีอำนาจรัฐสามารถชี้เป็นชี้ตายได้ และสามารถลากจูงสังคมไปในทิศทางที่เขาต้องการได้
ด้วยเหตุนี้เอง คนจำนวนไม่น้อย โดยเฉพาะคนบ้าอำนาจ จึงกระสันอยากจะครอบครองอำนาจรัฐ แล้วก็พยายามจะยื้ออำนาจรัฐไว้ในกำมือของตนเองให้ยาวและนานที่สุดเท่าที่จะสามารถยื้อไว้ได้
คนบ้าอำนาจที่เสพติดอำนาจรัฐ มักจะอ้างเหมือนๆ กันว่า ตนใช้อำนาจรัฐเพื่อความผาสุกรุ่งเรืองของแผ่นดินและสาธารณชน แต่ทว่าข้ออ้างของคนบ้าอำนาจ ก็คือคำโฆษณาชวนเชื่อที่หาแก่นสารของความสัตย์จริงมิได้
เราผู้เป็นวิญญูชนได้เห็นชัดแล้วว่า บนแผ่นดินไทยผืนนี้ ใครหน้าไหนที่เป็นคนบ้าอำนาจรัฐ เสพติดอำนาจรัฐ ใช้อำนาจรัฐเพื่อแสวงหาผลประโยชน์อันมิชอบให้กับตนเอง
คนบางคนนั้น ก่อนจะขึ้นไปเสพอำนาจรัฐ ก็ป่าวประกาศโฆษณาชวนเชื่อว่าจะเข้าไปทำความสุขความเจริญสารพัดสารพันให้กับประเทศชาติ แต่ครั้นเมื่อได้อำนาจรัฐแล้ว ก็มิได้ทำตามคำพูด ซึ่งก็คงไม่ผิด เพราะคำพูดจากคนบ้าอำนาจก็เป็นแค่เพียงลมปากที่หาสาระมิได้ แต่ถ้าจะผิด ก็น่าจะผิดที่ดันมีคนไปหลงเชื่อลมลวงของคนบ้าอำนาจ
สังคมไทยคงจะต้องประสบพบเห็น และต้องเผชิญกับคนบ้าอำนาจรัฐไปอีกนานแสนนาน ตราบเท่าที่คนไทยส่วนใหญ่ยังมองว่าเรื่องการบ้านการเมืองเป็นเรื่องไกลตัว เป็นเรื่องของผู้หลักผู้ใหญ่ เป็นเรื่องของคนมีอำนาจ
หากคนไทยส่วนใหญ่ยังเชื่อเช่นนี้ ก็คงจะต้องตกอยู่ในสภาพผู้ถูกปกครองโดยคนบ้าอำนาจต่อๆ ไป แล้วคนบ้าอำนาจรายใหม่ๆ ก็จะผลัดกันขึ้นไปเสพกินผลประโยชน์ของสาธารณชนอย่างไม่รู้จบ
ทางออกของปัญหานี้คือ คนไทยทุกคนจะต้องไม่ยอมนิ่งดูดายปล่อยให้คนบ้าอำนาจใช้อำนาจตามอำเภอใจ โดยเราทุกคนจะต้องเข้าไปมีส่วนร่วมทางการเมืองในทุกระดับ ต้องช่วยกันตรวจสอบและถ่วงดุลการใช้อำนาจรัฐในทุกระดับ และต้องไม่ดูถูกพลังของตนเอง ต้องเลิกคิดว่า การเมืองไม่ใช่เรื่องของเรา ต้องเลิกคิดว่า เราคือผู้ใต้ปกครอง แต่ต้องคิดว่า เราคือเจ้าของแผ่นดิน ส่วนผู้เข้าไปทำหน้าที่บริหารราชการแผ่นดินคือผู้ที่ใช้อำนาจแทนเรา ถ้าหากเราไม่ยินยอมให้เขาใช้อำนาจแทนเราอีกต่อไป เราก็สามารถเอาอำนาจโดยชอบธรรมของเรากลับคืนได้ทุกเมื่อ เพราะอำนาจของประชาชนคืออำนาจโดยชอบธรรมที่ไม่มีใครสามารถลิดรอนได้
เงื่อนไขการแสดงความคิดเห็น ซ่อน
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี