ย้อนกลับไปดู ผลการสำรวจความคิดเห็นของประชาชน โดย “กรุงเทพโพลล์” ปลายเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา หลังครบ
วาระ 3 ปี คสช. พบว่า...

► เมื่อถามว่า รู้สึกอย่างไรต่อการเลือกตั้งครั้งใหม่ที่จะถึงนี้

ร้อยละ 50.6 รู้สึกตื่นตัวอยากให้มีการเลือกตั้งโดยเร็วที่สุด ร้อยละ 24.6 รู้สึกเฉยๆ เลือกก็ได้ไม่เลือกได้ ร้อยละ 21.8 รู้สึกอยากอยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆ ประเทศสงบดี ร้อยละ 3.0 ไม่แน่ใจ

► เมื่อถามว่า หากมีสิทธิออกเสียงเลือกนายกรัฐมนตรี ท่านอยากสนับสนุนให้ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา เป็นนายรัฐมนตรีต่อไปหรือไม่

ร้อยละ 52.8 สนับสนุนให้อยู่ต่อ (แต่ผลสำรวจดังกล่าวลดลงร้อยละ 9.0 จากการสำรวจเมื่อครั้งที่ผ่านมาเมื่อเดือนมกราคม) ร้อยละ 25.6 ไม่สนับสนุน ร้อยละ 21.6 ของดออกเสียง

น่าเสียดายว่า หลังการประกาศใช้กฎหมายควบคุมแรงงานต่างด้าวออกมา ยังไม่มีการสำรวจว่า “อารมณ์ของคน” ที่มีต่อ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา เปลี่ยนไปหรือยังเหมือนเดิม ถึงขั้นสนับสนุนให้ “ลุงตู่” เป็นนายกฯ ต่ออีกหรือเปล่า

ที่ตั้งข้อสังเกตอย่างนี้ เพราะสัมผัสได้ว่า กฎหมายแรงงานต่างด้าว ซึ่งตั้งอยู่บนหลักการที่ดีมาก ถูกต้อง ต้องทำ หากรัฐบาลนี้
ไม่ทำ ก็ไม่รู้ว่าใครจะกล้าแตะเรื่องนี้ ด้วยมาตรการเข้มงวดแบบนี้ แต่ “ผลข้างเคียง” ของกฎหมายนี้ ก็กระทบกับประชาชนทุกกลุ่ม เพราะทุกวันนี้ แรงงานต่างด้าว อยู่ทั้งในครัวเรือน (แม่บ้าน คนรับใช้ คนสวน พี่เลี้ยงเด็ก พี่เลี้ยงคนชรา) กิจการร้านอาหารขนาดเล็ก ธุรกิจล้างรถ ร้านค้าปลีก ร้านเสริมสวย โรงน้ำแข็ง ภาคการเกษตร (นาข้าว ปาล์มน้ำมัน ยางพารา สวนผลไม้) เอสเอ็มอี ประมง โรงงานอุตสาหกรรม และก่อสร้าง อย่างทั่วถึง

ทุกคนยอมรับว่ากฎหมายนี้ดี มีความจำเป็น และจะช่วยให้ประเทศชาติมีแต่แรงงานถูกกฎหมาย ลดอันตรายด้านความมั่นคง อาชญากรรม สาธารณสุข และการถูกแย่งอาชีพกับทรัพยากรลง สำคัญที่สุด คือ ลดแรงกดดันจากประเทศคู่ค้า ที่ให้ความสำคัญกับปัญหาค้ามนุษย์และแรงงานผิดกฎหมาย

เพียงแต่กฎหมายดังกล่าว “บังคับใช้” แบบปัจจุบันทันด่วนเกินไป สร้างปรากฏการณ์แรงงานเผ่นกลับประเทศ ทิ้งงานทั้งหลายให้หยุดแน่นิ่งอยู่กับที่ในทันที โดยแรงงานที่กลับนั้น มีทั้งที่เป็นแรงงานไม่ถูกกฎหมาย และถูก แต่กลัว “เจ้าหน้าที่ข่มขู่รีดไถ”
หรือบางส่วนญาติมิตรครอบครัวกลับไปก็กลับตาม ข้าราชการที่ชงเรื่องนี้ คงลืมดูให้รอบคอบรอบด้าน สุดท้ายคนด่าใครครับ? ก็ด่าลุงตู่นั่นแหละ เป็นอีก 1 ความผิดพลาดที่เป็นจากการฟังแต่ “ข้าราชการและคนรอบตัว” บางคนคิดเลยเถิดถึงขั้นว่า ครั้งนี้ลุงตู่ถูก “วางยา” ชัดๆ เลย

แต่ข้อดีของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา หรือลุงตู่ของใครต่อใครคือ รู้ผิด รู้ถูก อย่างครั้งนี้ที่ท่านทำถูก แต่ขาดความรอบคอบ ท่านยังกล่าวคำว่า “ขออภัยที่ทำให้เดือดร้อน” เสียหลายครั้ง นี่คือเสน่ห์ประการสำคัญของผู้นำคนนี้ จึงไม่แปลกใจที่ประชาชนจำนวนหนึ่งคาดหวังให้ลุงตู่อยู่ต่อ ยังไม่รีบเลือกตั้ง หรือหากต้องเลือกตั้ง เพราะลุงตู่ไปประกาศโรดแมปไว้ต่อหน้านานาประเทศเมื่อครั้งไปประชุมที่ต่างประเทศ ก็ยังอยากเห็นลุงตู่กลับมาเป็นนายกรัฐมนตรีอีกรอบ

แต่...เดี๋ยวก่อน!!

ลองจินตนาการไปข้างหน้ากันสักนิดไหม ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไร หากลุงตู่กลับมาเป็นนายกฯ หลังการเลือกตั้ง

1) ช่องทางที่ลุงตู่จะกลับมาเป็นนายกฯ ได้

มีอยู่สองช่องทาง คือ 1.ลงสมัครรับเลือกตั้ง กับ 2.เป็นนายกฯคนนอก เมื่อสภาไม่สามารถหาข้อยุติในการเลือกนายกรัฐมนตรีที่มาจากบัญชีรายชื่อที่แต่ละพรรคเสนอไว้

ช่องทางแรกตัดทิ้งไปได้ เพราะหากจะลงสมัคร ต้องลาออกจากการเป็นนายกฯ ภายใน 90 วัน หลังรัฐธรรมนูญประกาศใช้ ซึ่งเลยเวลามาแล้ว และในความเป็นจริง ลุงตู่ไม่คิดจะทำเช่นนั้นอยู่แล้ว เพราะบ้านเมืองจะเจอ“สุญญากาศ” ทันที เมื่อลุงตู่ลาออก
คณะรัฐมนตรีก็จบเห่ไปพร้อมกันทั้งคณะ เวลานั้นใครจะมาเป็นรัฐบาลใครจะมาเป็นนายกฯ ในขณะที่สถานการณ์บ้านเมืองยังไม่ปกติ และมีงานใหญ่รออยู่อีกมาก โดยเฉพาะพระราชพิธีถวายพระเพลิงพระบรมศพ ในหลวงรัชกาลที่ 9 กับพระราชพิธีบรมราชาภิเษก ในหลวงรัชกาลที่ 10

ก็เหลือช่องทางที่ 2 เท่านั้น คือ เป็นนายกฯคนนอก ซึ่งต้องรอให้สภาหาข้อสรุปในการโหวตเลือกนายกฯ จากรายชื่อของแต่ละพรรคการเมืองไม่ได้ ซึ่งประเด็นนี้ มีโอกาสเป็นไปได้

2) การเลือกตั้งจะมีไหม

เมื่อดูท่าทีของรัฐบาลในปัจจุบัน ทุกอย่างยังคงเดินตามโรดแมป คือ เมื่อรัฐธรรมนูญมีผลบังคับใช้ การออกกฎหมายประกอบรัฐธรรมนูญฉบับต่างๆ ก็เดินหน้าไปตามลำดับ ยังไม่พบข้อติดขัดอันใด ที่สลักสำคัญถึงขั้นต้องทำให้เลื่อนโรดแมปออกไป และหากดูจากโพลล์ ก็จะพบว่า ประชาชนเกินครึ่งพร้อมแล้วที่จะไปเลือกตั้ง (หากโพลล์นี้สะท้อนความจริงได้จริง)

แต่ก็นั่นแหละ นอกเหนือจากโรดแมปที่เดินตามการคลอดของรัฐธรรมนูญแล้ว มันต้องดูสถานการณ์แวดล้อมด้วย โดยเฉพาะ
สถานการณ์ความขัดแย้ง วุ่นวาย ไม่มั่นคงภายในประเทศ เช่น วันนี้ นักการเมืองอย่างนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ไปพัทยาได้อย่างปลอดภัยหรือยัง นายชวน หลีกภัย หากไปหาเสียงที่จังหวัดลำพูน จะถูกลูกแก้วและหนังสติ๊กยิงใส่เหมือนเดิมไหม การเลือกตั้งจะพร้อม นอกเหนือจากฎหมายพร้อม กกต. พร้อมแล้ว ต้องให้ประชาชนพร้อมด้วย คือ พร้อมที่จะให้ทุกคน ไม่ว่าเป็นคนที่ตัวเองนิยมชมชอบหรือไม่ก็ตาม ออกแข่งขันหาเสียงได้ในทุกพื้นที่โดยไม่มีการขัดขวางหรือรุมทำร้าย

และอีกโจทย์หนึ่งที่สำคัญก็คือ มีกลไกครบถ้วนพอที่จะทำให้เกิดการเลือกตั้งที่บริสุทธิ์ยุติธรรม แข่งขันกันได้อย่างเสรี ปราศจากการซื้อสิทธิ์ขายเสียง และนำไปสู่การมีรัฐบาลที่มีธรรมาภิบาลอย่างที่ พล.อ.ประยุทธ์ เคยตั้งคำถามไว้หรือไม่ ก็ต้องไปดูว่า กฎหมาย กกต. ผ่านหรือยัง จะผ่านทันตามที่รัฐธรรมนูญกำหนดไว้หรือไม่ กฎหมายพรรคการเมือง นำไปสู่ความมีระเบียบ ง่ายต่อการปฏิบัติ และเกิดประสิทธิภาพในการคัดกรองคนดีเข้าสู่ระบบ หรือสร้างความยุ่งยาก แตกแยก กดดันให้มีการฮั้วและการซื้อเสียงกันตั้งแต่ชั้นการ “หยั่งเสียงหาผู้สมัคร” หรือที่เรียกตามตูดฝรั่งว่า “ไพรมารีโหวต” ที่ตอนนี้ ดูจะทำให้ยุ่งยาก และมาจาก “ความคิดบนหอคอย” มากกว่าความต้องการที่แท้จริงของประชาชน จนอาจออกมาในแบบ “หอคอย...หอคอย”

ในขณะที่รัฐธรรมนูญกำหนดให้การส่งผู้สมัครต้องคำนึงถึงสัดส่วนชายหญิง แต่กฎหมายลูกมากำหนดทำการ “หยั่งเสียงหาผู้สมัคร” แล้วหากผลการหยั่งเสียงออกมา ไม่เป็นไปอย่างที่รัฐธรรมนูญขอไว้ล่ะ จะทำยังไง? หากประชาชนซึ่งเป็นสมาชิกพรรค มาหยั่งเสียงกันแค่ 10 คน 100 คน จะนับเป็นระดับ “คุณภาพ” ได้ไหม หรือเป็นแค่พิธีกรรมที่นำความยุ่งยากวุ่นวายมาสู่พรรคการเมือง และประชาชน

ฉะนั้น ก่อนจะฟันธงว่าการเลือกตั้งจะเกิดขึ้นไหม ต้องผ่านกฎหมายประกอบรัฐธรรมนูญให้ครบทั้งหมดก่อน ร่วมด้วยแผนยุทธศาสตร์ชาติ และการปฏิรูปบางด้าน ซึ่งปัจจุบันก็เห็นว่ากำลังขับเคลื่อนกันอยู่

3) หากพรรคการเมืองไม่เปิดทาง ลุงตู่ก็เข้ามายาก

ลุงตู่เข้ามาเป็นนายกฯ ในสถานการณ์พิเศษ ในยามที่บ้านเมืองวิกฤติ จึงเห็นได้ว่า ลุงตู่เป็นที่นิยมชมชอบมากกว่าถูกขับไล่ นั่นหมายถึงว่า ผู้คนเข้าใจได้ ว่าทำไมต้องรัฐประหาร ทำไมต้องมาเป็นนายกฯ ในช่วงนี้

ครั้นเป็นนายกฯ ลุงตู่ก็ปกครองคณะรัฐมนตรีได้ ไม่มีใครตีรวน ป่วน หรือสร้างปัญหา แม้ว่าเกินครึ่งไม่สะท้อน “ความมีประสิทธิภาพ” เลยก็ตาม เป็นคณะรัฐมนตรีที่อธิบายไม่ได้ ว่ารัฐมนตรีแต่ละคนเก่งกาจเหมาะสมกับกระทรวงที่เขานั่งอย่างไร ข้อนี้จึงไม่ค่อยต่างจากสมัยเลือกตั้ง ซึ่งคนค่อนข้างอิดหนาระอาใจ ว่าเป็นได้แค่ “รัฐมนตรีโควตา” หรือ “รัฐมนตรีแบบแบ่งเค้ก” ในเวลาปีกว่าๆ นี้ หากลุงตู่กล้าหาญ ปรับคณะรัฐมนตรี ใช้คนที่มีความรู้ความสามารถเหมาะสมกับแต่ละกระทรวงให้เป็นตัวอย่างได้ คะแนนนิยมของลุงตู่จะทวีคูณ และนำไปสู่การ “ติดใจ” หวังให้ลุงตู่มาเป็นนายกฯ หลังการเลือกตั้งได้ง่ายขึ้น

กระนั้นก็ตาม ในยุคลุงตู่ มีปรากฏการณ์ที่ตัวลุงเองเหมารวมนักการเมืองทั้งหลายว่า “เลว” เสมอเหมือนกันเท่ากันไปหมด ไม่ได้แยกมิตรหรือศัตรู ลุงตู่แค่อยากเล่นบท “กูไม่คบกับนักการเมือง” เพื่อกันตัวเองออกมาจากข้อครหาว่ายึดอำนาจใคร เพื่อไปช่วยใคร ซึ่งคนไทยก็แห่ด่านักการเมืองแบบเหมารวมตามลุงตู่ไปด้วย

คำถามก็คือ หลังการเลือกตั้ง จะหวังให้พรรคการเมือง นักการเมือง เขา “หนุนลุงตู่” ได้ยังไง? ลุงตู่เป็นคนดี นักการเมือง
เป็นคนเลว แต่จะให้คนเลวเสนอชื่อลุงตู่ ทั้งๆ ที่พวกเขาก็มี “คนของเขา” ซึ่งล้วนแต่เป็น “ผู้แทนของราษฎร” หรือ บอกราษฎรไว้ก่อนแล้วว่า พรรคตนจะเสนอคนเหล่านี้เป็นนายกฯ นะ แต่สุดท้าย กลับมาเสนอชื่อลุงตู่ มันจะเป็นไปได้หรือครับ? หากเป็นเช่นนั้น นักการเมือง-พรรคการเมือง จะไปตอบประชาชนที่ใส่คะแนนให้ตนเป็น “ตัวแทน” ของพวกเขาอย่างไรครับ? และกับบางปลุ่ม เช่น นปช. แค่แกนนำกุเรื่องมายั่วยุ ว่าบางรัฐบาลไปตั้งรัฐบายในค่ายทหาร ทั้งๆ ที่เขาโหวตเลือกนายกฯ กันในสภา มันยังดาหน้ากันออกมาชุมนุมขับไล่เลย แล้วเมื่อลุงตู่เป็นนายกฯ เหตุการณ์แบบสมัย “พลเอกสุจินดา คราประยูร” จะเกิดขึ้นอีกไหม ถ้าเขาไปยั่วยุมวลชนของเขาให้มาขับไล่เผด็จการยึดอำนาจที่ “สืบทอดอำนาจ” ต่อ

หรือคุณคาดหวังให้ลุงตู่ใช้ สมาชิกวุฒิสภา ที่ คสช. เลือกมา ไป “ปิดทาง” เพื่อสร้างสถานการณ์ให้มาถึงจุดที่ต้อง “เลือกคนนอก” คุณว่าในเวลาเช่นนั้น จะราบรื่น สง่างาม น่านับถือ อีกต่อไปไหมล่ะครับ? และต่อให้ยอมรับได้ สุดท้ายลุงตู่ก็ต้องทำงานกับ “นักการเมือง” ที่ลุงตู่เคยด่าแบบเหมารวมว่าเป็นคนเลวอยู่ดี มันดีกับลุงตู่แน่หรือครับ

4) ประสิทธิภาพในการเป็นนายกฯ ของลุงตู่คืออะไร?

สามปีที่ผ่านมา กับอีก 1 ปีที่เหลือ จะเป็น “บทพิสูจน์” ครับ ว่าลุงตู่มีประสิทธิภาพพอที่จะกลับมาเป็นนายกฯ หลังการเลือกตั้งได้อย่างสง่างามหรือไม่ อย่าลืมว่า 3+1 = 4 ลุงตู่เป็นนายกรัฐมนตรีเท่ากับรัฐบาลปกติ 1 สมัยเต็มๆ แถมพรั่งพร้อมด้วย “อำนาจ” โดยเฉพาะอำนาจพิเศษในสถานการณ์พิเศษ ชนิดที่ใครเสนอหน้าออกมาเป็นแรงเสียดทานแทบไม่ได้เลย แล้วผลงานของลุงตู่ที่ “ทำได้ดีกว่านักการเมือง” หรือ “ดีกว่ารัฐบาลจากการเลือกตั้ง” คืออะไร?

อันนี้ต้องตอบกันให้ได้ให้เป็นรูปธรรม เป็นชิ้นเป็นอัน แล้วค่อยนำไปพิจารณาต่อว่า ในวันข้างหน้า ลุงตู่จะเป็นนายกฯ ที่ถูกตั้งกระทู้ถามสด ถูกอภิปรายไม่ไว้วางใจ ถูกมวลชนรบกวน เคลื่อนไหว ถูกสื่อฝ่ายตรงข้ามขุดคุ้ย วิจารณ์ ยั่วโทสะ ฯลฯ โดยไม่มีอำนาจพิเศษ ไม่มีกองทัพคอยขานรับโดยตรง ไม่มีตำรวจที่ยำเกรง ไม่มีอัยการที่ไม่กล้านอกลู่นอกทาง ไม่มีข้าราชการที่กุมมือไว้ตรงหว่าขาน้อมคำนับเสมอไป ลุงตู่จะมีศักยภาพอะไรไปเป็นผู้นำ ท่ามกลางกลุ่มประชาธิปไตยใหม่ บีบีซีไทย ดาวดิน ฯลฯ พร้อมที่จะออกมาทักท้วง วิจารณ์ เคลื่อนไหวในเชิงสัญลักษณ์ต่างๆ แบบเอารถตู้ทหารไปเชิญตัวเขามาปรับทัศนคติไม่ได้อีกแล้ว บารมีและความสามารถที่แท้จริงของลุงตู่ที่จะเป็นคำตอบในสถานการณ์นั้น “มีจริงไหม” รวมไปถึงคำถามที่สำคัญมากอีกเรื่องหนึ่งคือ สว. ที่คสช. เลือกเองกับมือ จะยังภักดี เชื่อในอำนาจของลุงตู่เป็นอย่างดีจริงหรือไม่อีกด้วย

5) สร้างระบบ ให้ระบบทำงานแทน “ฮีโร่” ได้ไหม?

ผมคิดว่า ลุงตู่จะ “เก่งมาก” หากสามารถสร้างระบบที่จะนำไปสู่การมีรัฐบาลธรรมาภิบาล การมีประชาชนที่เป็นอิสระทาง
ความคิด จากขั้ว ข้าง พรรค และสีต่างๆ อย่างที่เคยเป็นมา มากกว่าติด “ความเป็นฮีโร่” ของตัวลุงตู่ ข้อดีของลุงตู่คือ ยังไม่ถูกครหาว่าทุจริตเลย รักชาติ เด็ดขาด ฉับไว แต่คนคนเดียวทำอะไรมากไม่ได้ ลุงตู่ควร “ขจัดระบบ” ที่เป็นอุปสรรคออกไป แล้วสร้างระบบที่เอื้ออำนวยให้รัฐบาลหน้า อยู่ในกรอบธรรมาภิบาล ประชาชนมีหลักการในการเลือกตัวแทนที่ดี และมีช่องที่จะร่วม “ดุลและคาน” อำนาจของรัฐบาลได้

6) ใช้เวลาปีกว่าๆ ให้คุ้ม

หากยึดตามโรดแมป ลุงตู่อยู่ในอำนาจอีกปีกว่าๆ ใช้เวลาจัดการปัญหาที่ยังไม่ได้จัดการให้ลุล่วงก่อนไหม อะไรที่ยากจะเกิดในรัฐบาลเลือกตั้ง แต่มันต้องเกิด ต้องทำ ก็ทำเสียก่อนได้ไหม หลังมีรัฐบาลเลือกตั้ง ลุงตู่ก็นั่งอยู่ในกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ มี
คณะกรรมการดูแลติดตามการปฏิรูปช่วยคุมรัฐบาลอีกชั้นหนึ่ง มี สว. เป็นอีกแขนขาหนึ่ง เท่านี้ รัฐบาลหลังการเลือกตั้ง ก็แทบอยู่ในสภาพ “หมาน้อยน่ารัก” ในสายจูง สว. สายจูงกรรมการปฏิรูป สายจูงกรรมการยุทธศาสตร์อยู่แล้ว จะต้องไปถึงขั้นให้ลุงตู่เป็นนายกฯ หลังการเลือกตั้งกันด้วยหรือ?

ค่อยๆ คิด และหาคำตอบไปด้วยกัน!!