โดยทั่วไปภาพข่าวภาพประชาชนสักคนจะเข้าเฝ้าฯพระมหากษัตริย์ ก็น่าจะเป็นเรื่องธรรมดา ดั่งที่ปวงชนชาวไทยปฏิบัติต่อเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินมาโดยตลอด

แต่เมื่อประชาชนคนดังกล่าวเป็นหญิงอ้อ ก็เลยมิใช่เรื่องธรรมดาๆ เพราะหญิงอ้อนั้นมิใช่บุคคลทั่วไป ดังที่สังคมไทยทราบกันดีอยู่

นั่นก็เลยส่งผลให้มีการตีความรวมทั้งการวิพากษ์วิจารณ์กันอย่างมากมาย ทั้งเกจิอาจารย์ทางการเมืองคอการเมือง และสาธารณชนโดยทั่วไป

ผมก็ขอถือโอกาสนี้เข้าร่วมแสดงความคิดเห็นด้วยอีกคนหนึ่ง โดยผมเห็นว่าการณ์ทั้งหมดเมื่อวันที่ 24 กันยายนที่ผ่านมานั้น มีวัตถุประสงค์ เพื่อส่งสัญญาณไปยังสังคมดังนี้

1.แสดงความสวามิภักดิ์ การจงรักภักดีต่อสถาบันกษัตริย์อย่างหามิได้

2.ยืนยันว่าตนเองไม่เกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้นกับกระบวนการล้มเจ้า และการล้มล้างราชอาณาจักร ไปสู่การเป็นสาธารณรัฐของรัฐชาติไทย

3.ส่งสัญญาณว่าพรรคการเมืองในสังกัดและเครือข่าย ก็ไม่เล่นด้วยกับขบวนการท้าทายความเป็นราชอาณาจักรของรัฐชาติไทย ฉะนั้น ผู้ใดยังหลงระเริงอยู่ก็จงรับผลกรรมไปเอง

4.การแสดงออกว่า ไม่เอาด้วยอย่างเด็ดขาดกับกลุ่มก้าวหน้า ก้าวไกล และเยาวชนจอมปลอมหน้าฉากประชาธิปไตย แต่หมกมุ่นในเรื่องสาธารณรัฐนิยม และบุคคลนิยมเชิงเผด็จการ

5.พร้อมจะผูกมิตรไมตรีกับกลุ่มอำนาจรัฐณ วันนี้ และเปิดทางเพื่อให้มีการร่วมมือทางการเมืองได้ เป็นพรรคร่วมเสียงข้างมากอย่างมั่นคง ยืนนาน

6.มีนัยว่า ในการสยบนี้ ขอแลกกับเรื่องเดียว คือการปกป้องครอบครัว โดยเฉพาะการขอไม่ขึ้นศาลอีกต่อไปสำหรับลูกชายหัวแก้วหัวแหวน

7.การแสดงออกว่า ผู้อดีตสามีในแดนไกลนั้นประสงค์ที่จะยุติการข้องแวะใดๆ กับพวกสาธารณรัฐนิยม

คราวนี้ก็เลยมีคำถามจากสังคมว่า หญิงอ้อนั้นจริงใจ น่าเชื่อถือหรือไม่?

ก็ต้องตอบว่า น่าจะเป็นเช่นนั้น เพราะกระทำการในที่สาธารณะอย่างเปิดเผยแบบนี้เป็นสัญญาประชาคมที่บิดพลิ้วได้อย่างลำบาก

แต่ก็มีคำถามต่อไปว่า แล้วจะคืน “เงิน” ที่ได้มาที่ดูยังไม่ค่อยจะไม่โปร่งใสนักได้หรือไม่อย่างไร?

ก็อยากฝากเป็นข้อคิดให้คืนให้มากที่สุด แล้วก็อาจจะช่วยอดีตสามีให้กลับบ้านได้

การตกลงออมชอมกันนอกศาล หรือการยอมความกันทางการเมืองก็อยู่ในวิสัยที่จะกระทำได้ ถ้าโปร่งใส สมน้ำสมเนื้อสมเหตุสมผล และรับโทษขอขมากัน

เมืองไทยบอบช้ำมาก ก็จะได้มีโอกาสทำแผลให้หายได้