เราทุกคนต่างมีหลายสถานะ หรือสวมหมวกหลายใบ โดยพื้นฐานแล้ว เราทุกคนเป็นพลเมือง นอกจากนั้นแล้ว ในวัยเด็ก เราก็เป็นเด็กนักเรียน เป็นนิสิตนักศึกษา เมื่อเติบโตขึ้นมา เราก็ก้าวไปเป็นข้าราชการ นักธุรกิจ พนักงาน กรรมกร เกษตรกร หรือนักบวช เป็นต้น
หากมีโอกาสไปอยู่ในหมู่ กลุ่ม หรือในองค์กรหนึ่งใด เราก็จะมีรุ่น มีเหล่า มีชั้น กลายเป็นพรรคเป็นพวก เป็นเครือข่ายซึ่งกันและกัน คล้ายๆ กับที่เราทุกคนต่างมีเผ่าพันธุ์ มีถิ่นฐาน ถิ่นกำเนิด ตัวของเราจึงมากไปด้วยสังกัด
แต่ไม่ว่าอย่างไร สังกัดเดียวที่เราคนไทยมีร่วมกันทุกคนก็คือ สังกัดรัฐชาติสยาม หรือราชอาณาจักรไทย ซึ่งเรามักจะหลงลืมเรื่องนี้ไป เนื่องจากการที่เราใส่ใจอยู่กับสังกัดอาชีพ สังกัดถิ่นฐานประจำวัน หรือสังกัดสถาบันการศึกษา อยู่ทุกวี่วัน
การหลงลืมสังกัดชาติไทยนี้ ได้ส่งผลให้คนไทยบางคน บางกลุ่ม กล้าที่จะเอารัดเอาเปรียบ เอาประโยชน์ หรือถึงขนาดกล้าทำลายสถาบันชาติไทย เพราะมัวแต่มุ่งคิดทำการเพื่อสังกัดย่อยๆ ของเขา มีการชิงดีชิงเด่น เอาแพ้เอาชนะเอากับการเป็นใหญ่แบบการผูกขาดแต่ผู้เดียว จนลืมภาพใหญ่ไปว่า หากชาติไทยล่มสลาย สังกัดของเขาภายใต้สังคมไทยก็อยู่ไม่ได้เช่นกัน
มาบัดนี้ เราคนไทยจึงไม่ค่อยรู้สึกเกรงอกเกรงใจกัน ประพฤติก้าวร้าวใส่กัน ไม่ให้ความเคารพนับถือสถาบันพื้นฐาน จนขนาดที่เรียกได้ว่าสถาบันย่อยอย่างครอบครัวยังมีความแตกแยก เมื่อขยายออกไป ความแตกแยกในสังกัดต่างๆ ก็เลยพังทลายไม่ยิ่งหย่อนกว่ากัน ความสมัครสมานสามัคคี หรือความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันก็ไม่มี ทุกฝ่ายต่างช่วยกันสร้างความบอบช้ำให้กับสังกัดรวมของเรานามว่า ชาติไทย อย่างไม่รู้ตัว
ท่ามกลางสถานการณ์อันน่าวิตก น่าสะพรึงกลัวนี้ สังคมไทยยังมองไม่เห็นหนทางว่าจะประนีประนอม เดินออกจากถ้ำมืดกันอย่างไร นั่นก็เพราะผู้เป็นต้นเหตุไม่ใส่ใจรับผิดชอบ ยังคงทำตนไม่รู้ไม่ชี้ส่วนผู้มีตำแหน่งหน้าที่ก็เลือกจะทำเฉยเมย ไม่ก็ “โยนหินถามทาง” กันไปเรื่อยๆ
อย่าลืมว่า ที่ผ่านมาในชีวิตของชาวไทยทุกคน
เรา ทุกสังกัดต่างให้คำปฏิญญาต่ออุดมการณ์ ชาติ ศาสน์ กษัตริย์ และกฎหมายรัฐธรรมนูญ
เรา ทุกสังกัดได้ถวายสัตย์ปฏิญาณ
เรา ทุกสังกัดขอพรจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย
แต่จะมีใครบ้างที่จะมุ่งมั่นปฏิบัติตามคำมั่นสัญญาอย่างเคร่งครัด?
ซึ่งจะดูว่าใครรักชาติจริง ก็จะเห็นว่าคนคนนั้นจะต้องเอาผลประโยชน์ของชาติเป็นหลัก และทำทุกอย่างเพื่อให้ชาติก้าวหน้า ไม่ใช่เพื่อผลประโยชน์อื่นใดของตนและพวกพ้อง
คนไทยที่รักชาตินั้นมีมากมาย หากแต่เขาต่างเฝ้ารอให้ผู้มีหน้าที่รับผิดชอบบ้านเมืองนำพา ไม่ว่าจะเป็นนายกรัฐมนตรี ประธานสภา ประธานศาลฎีกา ประธานศาลรัฐธรรมนูญ และบรรดาหัวหน้าพรรคการเมือง รวมทั้งบรรดาแม่ทัพนายกองและบรรดาข้าราชการประจำระดับสูง ซึ่งหากคนเหล่านี้ไม่สามารถทำหน้าที่แก้ไขปัญหาความแตกแยกในสังคมไทย ในฐานะผู้สังกัดสถาบันพลเมือง และชาติไทยได้ ก็ควรจะได้ประกาศออกมาว่าไม่มีความสามารถและควรอำลาจากตำแหน่งหน้าที่ไปเสีย การที่ผู้มีอำนาจบริหารประเทศนิ่งเฉย ทำเป็นทองไม่รู้ร้อน หรือการสะบัดก้นเหวี่ยงสะเอวไปมาไม่ได้ช่วยให้สถานการณ์ใดๆ ดีขึ้น
หากท่านบอกประชาชนตรงๆ พวกเราในฐานะพลเมืองสังกัดสถาบันพลเมือง และสถาบันชาติไทย ก็จะได้ถวายฎีกาต่อพระมหากษัตริย์ เพื่อขอให้ทรงวินิจฉัย และพระราชทานการจัดตั้ง ราชคณะมนตรี (The Royal Commission) มาเพื่อดำเนินการพิจารณาแก้ไขปัญหาบ้านเมือง ให้กลับสู่ความสงบเรียบร้อย ลดปัญหาความขัดแย้งที่ส่อเค้าว่าจะบานปลายมากขึ้นเรื่อยๆ
เพื่อที่ประเทศไทยจะสามารถคงความเป็นราชอาณาจักรประชาธิปไตยที่ยั่งยืนและสง่างาม
ทั้งนี้ก็ต้องตระหนักว่า เมื่อกลไกรัฐชาติไทยอ่อนแอ ไร้ความสามารถ และชงักงัน เรื่องทั้งหมดก็ต้องไปสู่องค์พระมหากษัตริย์ผู้เป็นด่านและป้อมปราการสุดท้ายของรัฐชาติไทย และผู้ทรงเปี่ยมไว้ด้วยธรรม และเป็นผู้ปกป้อง ดูแล และค้ำจุนความสงบสุขของปวงชนชาวไทย และรัฐชาติไทย
เรากลุ่มพลเมืองไทยผู้สังกัดรัฐสยามไทยได้ร่วมกันถวายพระราชอำนาจ เพื่อทรงดูแลทุกข์สุขเมื่อเดือนมิถุนายน 2475 ก็ยังมีผลบังคับใช้อยู่จนทุกวันนี้และต่อไป
กษิต ภิรมย์
kasitfb@gmail.com
เงื่อนไขการแสดงความคิดเห็น ซ่อน
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี