l หลักคิด ในการใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่า และความหมายที่เรามนุษย์สามารถสร้าง ฝึกฝนและพัฒนาขึ้นมาได้ด้วยตนเอง

Labor Omnia Vincit วิริยะ อุตสาหะ นำมาซึ่งความสำเร็จ

ปณิธานของอัสสัมชัญ ทำให้ปู่จิ๊บมีวันนี้

ศ.แองเจลา ดั๊กเวิร์ธ ม.เพนซิลเวเนีย พูด 

1.คุณค่าและความหมายของ “ความเพียร” นิสัยอย่างหนึ่งที่มีผลต่อความสำเร็จมากที่สุด มันไม่ใช่ความฉลาดทางสังคม มิใช่หน้าตาและสุขภาพ และไม่ใช่ IQ......มันคือความเพียร

2.ความเพียร คือ ความมุ่งมั่นและอุตสาหะ ต่อเป้าหมายระยะยาว ความเพียร คือ ความทรหด ไม่ใช่แค่เป็นอาทิตย์หรือเดือน แต่เป็นปีๆ และทำงานอย่างหนัก เพื่อให้ฝันเป็นจริง ความเพียรเหมือนการใช้ชีวิตมาราธอนมิใช่ระยะสั้นๆ

3.สามารถสร้างความเพียรได้ด้วยความพยายามที่มากพออย่างมีเป้าหมายที่แจ่มชัดมุ่งมั่น เป็นแนวคิดเกี่ยวกับการพัฒนาตนเอง

“นักวิทยาศาสตร์และผู้เชี่ยวชาญด้านการศึกษามากมาย ได้สร้างกลไก ที่นำคนไปสู่ความเก่ง” แต่ยังไม่สามารถสร้าง “ความเพียร” ให้เกิดขึ้นกับผู้คน ที่จะนำไปสู่ความสำเร็จได้ แต่เราหาหนทางในการสร้าง “ความเพียร” ได้จากประสบการณ์และความคิดดีเพื่อส่วนรวม

ดร.แดรอล ดาเว็ท แห่งมหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด

“ความสามารถในการเรียนรู้นั้นไม่จำกัด มันเปลี่ยนได้ด้วยความพยายาม” เด็กที่เรียนและอ่านเรื่องของสมองว่า
มันเปลี่ยนและเติบโตได้อย่างไร เมื่อเจอปัญหา มักจะมีความอดทนต่อความล้มเหลวได้มากกว่า

เพราะพวกเขาไม่เชื่อว่า “ความล้มเหลวนั้นอยู่ถาวร”

l สำหรับปู่จิ๊บ เขียนสรุปถึงความสำเร็จที่เกิดขึ้นจากการทำสิ่งต่างๆ มามากมายในชีวิต เพราะ “มิใช่เป็นคนมีพรสวรรค์ที่เลิศ เก่งรวดเร็วปานกามนิตหนุ่มเหมือนผู้นำต่างๆ ในสังคมไทย แต่ เพราะ “มีความเพียร” ที่มีเป้าหมาย “การเป็นคนดี” ของป๋า แม่ ครู ญาติพี่น้องเพื่อนมิตรและบ้านเมือง คือ การทำงานที่ดีให้สำเร็จไม่ทำให้ใครผิดหวัง ไม่ให้ใครเสียใจว่า ผิดพลาดหรือไม่สำเร็จเพราะเราจึงต้องทำงานหนักกว่าคนเก่งๆ และทำต่อเนื่อง เป็นเต่าที่คลาน แต่ไม่หยุดไม่พัก จนถึงเป้าหมาย ทั้งด้วยการศึกษาเรียนรู้ 

อ่านฟังจากผู้รู้ แล้วนำมาสรุป ปฏิบัติ ผิดพลาดอะไร ก็นำมาแก้ไขปรับปรุง เช่น การเป็นประธานรุ่นวศ.จุฬาฯ 2510 ยุคต้นทศวรรษ 2530 ต้องทำทุกอย่าง ด้วยตัวเอง เช่น เอกสารเผยแพร่ฯต้องเขียน นำไปโรเนียว ใส่ซองส่งไปรษณีย์ แต่ละฉบับใช้เวลาหลายวัน การเคลื่อนไหวเหตุการณ์ทางการเมืองสำคัญที่ผ่านมา ก็ทำงานอยู่เบื้องหลังตลอดไม่เสร็จไม่ชนะไม่เลิก

l สรุปเรื่องความเพียร ที่มีลักษณะเป็น “กระบวนการที่นำไปสู่ความสำเร็จและความสุข” ดังนี้

1.เกิดจากความคิดความเข้าใจอย่างถ่องแท้ โดยต้องศึกษาเรียนรู้ และมีแบบอย่างที่ถูกต้องชอบธรรม

2.มาจากความพยายามความตั้งใจจริง มีเป้าหมายพัฒนาตนเองและการทำงานให้ประสบความสำเร็จ

3.สามารถสร้างขึ้นได้ จากการทำงานหนักเอาจริงต่อเนื่อง มีความอดทน ไม่ยอมแพ้ต่ออุปสรรคใดๆ

4.การอยู่ในที่แวดล้อมที่มีคนเก่ง คนประสบความสำเร็จฯ ทำให้เราต้องปรับตัว ทำให้ดีที่สุด สู้ถึงที่สุด

5.เกี่ยวข้องกับแรงกาย (ร่างกาย) ความคิด (สมอง) ใจที่เป็นประธาน สั่งการให้กายและสมองทำงาน

6.มีความเพียรมาก มีการพัฒนาตนเอง (กาย สมอง ใจ) มาก เกิดความสำเร็จมากขึ้น มีความสุขมาก

7.การได้รับประสบการณ์ใหม่ที่ดีงาม จากการลงแรง เอาจริง (เป็นกำลังใจให้เราสู้ต่อ ไม่ถดถอยท้อแท้)

8.การมีอุดมคติ ต้องการขจัด ความไม่ชอบธรรมสิ่งไม่ถูกต้องและระบบเผด็จการฯที่มิชอบธรรม

9.ต้องเป็นความเพียรในเรื่องที่ดีและถูกต้องเพื่อตนเอง คนอื่น ชุมชน สังคม และประเทศ

l สรุป ถึงสิ่งที่ทำให้เกิดความเพียรที่นำไปสู่ความสำเร็จ

1.อุปสรรค ความยากลำบาก ความจำเป็นที่ต้องต่อสู้ให้รอดจากภัยธรรมชาติ สังคม และภัยผู้คน

2.กำลังใจ ความปรารถนาดี และแบบอย่างของบุคคลสำคัญที่เราเชื่อมั่น ยึดมั่น ในชีวิต

3.ความต้องการเป็นอิสระ เป็นไท เป็นธรรม มีสุข

l “สาระและหัวใจ” ของการแก้วิกฤตใหญ่ของบ้านเมือง (ชีวิตรวมของทุกคนในสังคม)

มีบทเรียนสำคัญที่เรา โดยเฉพาะ “ผู้นำการเปลี่ยนแปลง ต้องเข้าใจ” คือ

๑.การสรุปบทเรียนจากอดีต ที่เรายังไม่สามารถปฏิรูปประเทศ

ให้เกิดความเป็นธรรม เสมอภาค เสรีภาพ มีสุข จากการมีประชาธิปไตยที่แท้จริง

วาทกรรมอมตะของ อ.ปรีดี พนมยงค์

“เมื่อข้าพเจ้ามีอำนาจ ข้าพเจ้าไม่มีประสบการณ์

แต่เมื่อข้าพเจ้ามีประสบการณ์ ข้าพเจ้าปราศจากซึ่งอำนาจ”

๒.“ความสำเร็จ ที่มาจากความเพียร-ความพร้อม-โอกาส” แต่ต้องเป็น “ความเพียร ที่มีวิสัยทัศน์ ความเป็นรัฐบุรุษ กล้าตัดสินใจ จึงจะนำมาซึ่งความสำเร็จ”

เป็นความเพียรอาริยะ ที่ได้มาจากการพัฒนาตนเอง ที่ยกระดับเป็น คุณภาพที่สูงขึ้น

การต่อสู้กับตนเอง โดยเฉพาะ “ความคิดเก่าที่ไม่สอดคล้องกับความเป็นจริง”

1.การแสวงหาความร่วมมือจากพลเมืองที่มีคุณภาพ

2.การกล้าใช้อำนาจที่เป็นธรรมต่อพรรคการเมืองกลุ่มบุคคลที่อคติใช้ความรุนแรง

3.ปฏิรูประบบโครงสร้างและความไม่เป็นธรรมของสังคมและการเมืองตามสภาพที่เป็นจริง

l ปู่จิ๊บต้องขอบคุณ :

๑.ประเทศไทย ที่มีการปกครองระบอบประชาธิปไตย อันมีพระมหากษัตริย์ ทรงเป็นประมุข

๒.บรรพบุรุษที่อพยพมาจากประเทศจีน และที่อยู่ในประเทศไทยมายาวนาน

๓.ป๋า แม่ รร.อัสสัมชัญลำปาง รร.เตรียมอุดมศึกษาพญาไท คณะวิศวะจุฬาฯ ฯลฯ

๔.การใช้ชีวิต บากบั่น มุมานะ เอาจริง ในชีวิตที่ผ่านมา

๕.การเข้าร่วมกิจกรรมทางประวัติศาสตร์ที่สำคัญของไทย ตั้งแต่ “เริ่มต้น ท่ามกลาง และท้ายสุด”

๖.กำลังใจ และความปรารถนาดี ที่ได้รับจาก ครอบครัว ญาติ และมิตรสหายทุกคน

๗.การพัฒนายกระดับตนเอง อย่างเป็นนิจ ด้วยหลักพุทธธรรม และวิทยาศาสตร์ ฯลฯ

ที่ให้เรามี ความเพียร ในการทำงานให้บรรลุความสำเร็จ

เราสามารถไขว่คว้า : “ความเพียร” ได้เสมอ

เพราะ “ความเพียร” มิได้อยู่บนฟากฟ้า หรือใต้ทะเลลึก ไม่ได้อยู่ที่ใคร ที่ไหน และไม่มีใครหยิบยื่นหรือมอบให้เราได้ นอกจากตัวเราเอง

เพราะ “ความเพียร” อยู่ในตัวของเราอยู่ใน“ใจของเรา”

คุณพร้อมจะหยิบนำ “ความเพียร” มาใช้หรือไม่

บทเรียนที่ผ่านมา ทำให้ได้ข้อสรุปว่า

อดีต : เราได้คิดและทำมาแล้ว

อนาคต : เราจะได้คิดและทำให้ไปสู่เป้าหมาย

ปัจจุบัน : เรากำลังคิดและทำให้ดีที่สุด ที่เราทำได้