จนถึงวันนี้ เหตุการณ์ที่รัสเซียกรีธาทัพเข้าโจมตี และยึดครองผืนแผ่นดินของยูเครนบางส่วนไว้ ก็เป็นเวลา 1 ปีแล้ว ซึ่งคำต่างๆ ที่ปรากฏในสื่อนอกเหนือจากคำว่ายูเครน รัสเซีย สหภาพยุโรป ก็ยังมีคำว่า นาโตปรากฏบนสื่อต่างๆ อย่างสม่ำเสมอมากมาย ซึ่งชาวโลกโดยทั่วไปต่างก็รู้ว่าองค์การนาโตเป็นองค์การร่วมมือทางการทหารและความมั่นคง (มีสหรัฐอเมริกาเป็นหัวเรือใหญ่) ที่เคยเผชิญหน้าอยู่กับองค์การสนธิสัญญาวอร์ซอ เพื่อปกป้องโลกเสรีจากการคุกคามของโลกคอมมิวนิสต์ในช่วงโลกยุคสงครามเย็น ซึ่งในที่สุดฝ่ายโลกเสรีก็กุมชัยชนะไปด้วยการล่มสลายของฝ่ายคอมมิวนิสต์ ทั้งสหภาพโซเวียต และองค์การป้องกันสนธิสัญญาวอร์ซอ
มาบัดนี้ องค์การนาโตได้มีศัตรูตัวใหม่ขึ้นมา นั่นก็คือสหพันธ์สาธารณรัฐรัสเซีย และในการช่วยสนับสนุนให้ยูเครนสามารถเผชิญหน้ากับรัสเซียได้นั้น ฝ่ายองค์การนาโต และประเทศสมาชิกก็ยังได้รับการร่วมมือช่วยเหลือสนับสนุนจากประเทศที่มิใช่เป็นสมาชิกองค์การนาโตอีกด้วย เช่น ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ เกาหลีใต้ และญี่ปุ่น ทั้งนี้ เพราะประเทศเหล่านี้ต่างเป็นพันธมิตรอันใกล้ชิดมากกับสหรัฐฯ และต้องพึ่งพาสหรัฐฯ ในเรื่องการป้องกันประเทศจากการคุกคามของฝ่ายจีน และรัสเซียในวันนี้เป็นสำคัญ อีกทั้งประเทศเหล่านี้ต่างก็ได้รับการแต่งตั้งจากประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา ให้เป็น “ประเทศพันธมิตรอันสำคัญที่มิใช่ประเทศสมาชิกองค์การนาโต” (Major Non - NATO Ally) เพื่อเป็นการให้เกียรติ และให้การรับรองความสำคัญของประเทศนั้นๆ ในสายตาของสหรัฐฯ
การตั้งชื่อ หรือขนานนาม Major Non - NATO Ally ให้นั้น มิใช่เป็นเพียงเรื่องของการยกย่องทางวาจาเท่านั้น หากแต่มีนัยของการร่วมมือกันอย่างเป็นชิ้นเป็นอัน เช่น
- การร่วมมือทางด้านการค้นคว้าวิจัย
- การร่วมมือทางด้านการต่อต้านการก่อการร้ายสากล
- การจัดหาและใช้ประโยชน์เศษแร่ยูเรเนียม เพื่อต่อต้านรถถัง
- การร่วมมือช่วยเหลือด้านอาวุธยุทโธปกรณ์ที่เหลือใช้และอยู่ในสต๊อก รวมทั้งการให้ยืม
อาวุธยุทโธปกรณ์เพื่อการค้นคว้าวิจัย
- การกู้ยืมเงินเพื่อจัดซื้ออาวุธยุทธโธปกรณ์
- การแลกเปลี่ยนการฝึกอบรม
- การส่งเสริมการร่วมมือด้านเทคโนโลยีอวกาศ
- การเปิดโอกาสให้บริษัทจากประเทศ Major Non-NATO Ally เข้าร่วมประมูลรับงาน
ซ่อมแซมและทำนุบำรุงอาวุธยุทโธปกรณ์ของสหรัฐฯ ที่มีอยู่ในต่างประเทศ เป็นต้น
ประวัติศาสตร์ความเป็นมาก็เริ่มตั้งแต่ ประธานาธิบดี เรแกน ที่ได้ริเริ่มเสริมสร้างความเป็นพันธมิตรกับมิตรประเทศนอกกลุ่ม NATO ด้วยการขนานนามว่าเป็น Major Non-NATO Ally โดยประเพณีปฏิบัตินี้ก็ยังสืบทอดกันมาโดยประธานาธิบดีต่างๆ จนกระทั่งถึงประธานาธิบดีโจ ไบเดน ในวันนี้
ประเทศไทยก็ถือเป็นประเทศหนึ่งที่อยู่ในรายชื่อของประเทศที่เป็น Major Non-NATO Ally นี้ด้วย โดยผู้ที่ทำการแต่งตั้งให้ก็คือ ประธานาธิบดี จอร์จ ดับเบิลยู. บุช เมื่อปี ค.ศ. 2003 (พ.ศ. 2546)
ปัจจุบันประเทศที่เป็น Major Non-NATO Ally ก็มีรายนามดังนี้ : ออสเตรเลีย, อียิปต์, อิสราเอล, ญี่ปุ่น, เกาหลีใต้, จอร์แดน, นิวซีแลนด์, อาร์เจนตินา, บาห์เรน, ฟิลิปปินส์, ไทย, ไต้หวัน, คูเวต, โมร็อกโก, ปากีสถาน,ตูนิเซีย, บราซิล, กาตาร์ และโคลอมเบีย
แล้วเมื่อประเทศไทยได้เป็น Major Non-NATO Ally ขึ้นมา ก็มีคำถามว่า เราได้มีการดำเนินการกับสหรัฐฯ อย่างไรบ้าง?
แน่นอนว่าคำตอบก็มักจะเป็นเรื่องของการซ้อมรบ การศึกษาและฝึกอบรมทางวิชาการทหาร การแลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสารในเชิงข่าวกรองเพื่อต่อต้านการก่อการร้ายสากล การต่อต้านการลักลอบการค้าขายวัสดุปัจจัยสงครามที่เป็นอันตรายร้ายแรง เป็นต้น ซึ่งการร่วมมือเหล่านี้ก็เป็นข่าวคราวพอที่จะทราบกันโดยทั่วไปในสังคมไทย แต่ข้อเท็จจริง และรายละเอียดนั้นดูจะเป็นของหายาก เพราะมักจะไม่มีการเปิดเผยต่อสาธารณชน อีกทั้งก็ยังไม่มีข่าวสารออกมาจากฝ่ายรัฐบาล (โดยเฉพาะจากฝ่ายกระทรวงกลาโหม และกระทรวงการต่างประเทศ) ว่าประเทศไทยนั้นจริงๆ แล้วเราอยู่ตรงไหนในสายตาของสหรัฐฯ? และในความต้องการของสหรัฐฯ ท่ามกลางการกระชับความร่วมมือทวิภาคีต่างๆ ดังกล่าวไปจนถึงแนวโน้มที่จะมีการร่วมมือกันระหว่างองค์การนาโตกับประเทศในภูมิภาคเอเชีย-แปซิฟิก และในแง่กลับกัน มุมมองและท่าทีของฝ่ายไทยในฐานะที่เราเป็นประเทศ Major Non-NATO Ally นั้นคืออะไร? เช่นว่า เราจะยืนหยัด ส่งเสริม และพัฒนาประชาธิปไตยต่อไป ร่วมมือกับประเทศประชาธิปไตยเพื่อต่อต้านกับลัทธิอำนาจนิยมในรูปแบบพรรคเดียวเผด็จการหรือไม่? อย่างไร? หรือไทยเราต้องการจะขอยกเลิกการแต่งตั้งไทยให้เป็น Major Non-NATO Ally เพื่อจักได้ลดความตึงเครียดที่อาจจะเกิดขึ้นได้โดยไม่ได้ตั้งใจกับฝ่ายจีนและรัสเซีย เป็นต้น
การนิ่งเฉยไม่คิดอ่าน และบอกกล่าวกับประชาชนพลเมือง อาจถือได้ว่าเป็นการละเว้นการปฏิบัติหน้าที่ ซึ่งก็เป็นผลลบในระดับภายใน แต่เรื่องที่สำคัญในระดับเวทีโลกก็คือ การรักษา และเสริมสร้างศักดิ์ศรีรวมทั้งเกียรติภูมิของไทย ให้เป็นที่แน่ชัด เพื่อที่จะได้รับความเคารพเชื่อถือจากประชาคมโลก อันจะต้องมาจากท่าทีที่ชัดเจนของรัฐบาลต่อประเด็นต่างๆ ของภูมิรัฐศาสตร์โลกอันมาจากการคิด วิเคราะห์ อย่างละเอียดถี่ถ้วนถึงสถานการณ์เรียบร้อยแล้ว
ณ วันนี้ ประเทศสมาชิกองค์การนาโตและประเทศที่เป็น Major Non-NATO Ally หลายประเทศ กำลังให้การสนับสนุนยูเครนในการต่อสู้กับฝ่ายรัสเซีย และฉะนั้นคำถามคือ แล้วไทยในฐานะ Major Non-NATO Ally ยืนอยู่ตรงไหน หรือมีท่าทีอย่างไร
เงื่อนไขการแสดงความคิดเห็น ซ่อน
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี