เมื่อสมัยยังเยาว์วัยอยู่ ผมได้มีโอกาสรับชมภาพยนตร์อเมริกันชื่อว่า The Mouse That Roared (เจ้าหนูน้อยคำรามเยี่ยงสิงโต) โดยพระเอกของเรื่องคือ นายปีเตอร์เซลเลอร์ ยอดดาราตลกในสมัยนั้น โดยภาพยนตร์เป็นเรื่องเกี่ยวกับประเทศเล็กๆ นามสมมุติในยุโรป พยายามเดินทางข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก เพื่อจะเข้าไปเล่นงานและยึดครองสหรัฐอเมริกาผู้ยิ่งใหญ่น่าเกรงขาม

ภาพยนตร์ดังกล่าวจัดได้ว่าเป็นเรื่องการเมืองแบบหรรษา นัยว่าเจ้าหนูตัวน้อยตัวหนึ่งเป็นผู้ปกป้องรักษาระเบิดยักษ์เหมือนจริง และมีทีท่าที่พร้อมจะใช้งานมัน ซึ่งเจ้าหนูน้อยตัวนี้อยู่ในรูเล็กๆ และก็โผล่ออกมาดูโลกกว้างที่เจ้าตัวนั้นมีความรู้สึกว่า ตนมีความรู้จักโลกกว้างนี้เป็นอย่างดี และก็ลำพองตัวในอำนาจหน้าที่ว่าไม่ใช่ธรรมดา ขณะที่ประเทศเล็กๆ ดังกล่าวก็มิได้ประมาณตัวแต่ก็อยากจะทำงานใหญ่โต โดยไม่รู้เขารู้เรา

กลับมามองเวทีการเมืองของไทย ก็อาจแบ่งได้ออกเป็น 2 เวทีย่อยด้วยกัน คือเวทีที่รัฐสภา และเวทีนอกรัฐสภาทั้งหมดโดยในเวทีรัฐสภาเปรียบเสมือนโพรงหนูที่เจ้าหนูต่างๆ รู้สึกตัวว่าตนยิ่งใหญ่ และแสดงตนเช่นนั้น คิดไปเองว่า เมื่อพวกตนครอบครองครอบงำโพรงได้แล้ว ก็จะสามารถทัดทาน และครอบโลกกว้างข้างนอกได้ด้วย ในทำนองยึดมั่นถือมั่นกับความคิดความอ่าน และท่าทีของตนว่าแสนจะยิ่งใหญ่ ถูกต้องชอบธรรม โดยไม่สะทกสะท้านต่อความเป็นไปในโลกกว้างที่กำลังเปลี่ยนแปลงและมีความต้องการการเปลี่ยนแปลงไปในทิศทางที่จะเป็นประโยชน์ต่อมวลชนทั้งหลายมากขึ้น

พูดกันตามประสาชาวบ้าน บรรดาเจ้าหนูในโพรงพวกนี้กำลังทำตัวดั่งราชสีห์ ชนิดไม่กลัวหน้าอินทร์หน้าพรหม ไม่ยอมรับคลื่นกระแสแห่งความเปลี่ยนแปลง ซึ่งก็ไม่ผิดจากชื่อภาพยนตร์ The Mouse That Roared ดังกล่าว หรือนัยหนึ่งไม่รู้ตนเองว่า เจ้าตัวตนจริงๆ นั้นเป็นเพียงหนูที่ตัวแสนจะน้อยนิด ทั้งในความคิดและจิตใจ แต่กลับเข้าใจผิดไปทะนงตนว่าเป็นราชสีห์เสียแน่แท้ ซึ่งที่จริงแล้ว จะคำรามให้เหมือนราชสีห์แค่ไหน ก็อาจจะพอเลียนแบบได้แค่สุ้มเสียงเท่านั้น หาได้เป็นราชสีห์เจ้าป่าดงพงไพรที่สง่างาม สุขุม และกล้าหาญแต่อย่างใด

โพรงรัฐสภาก็เป็นเพียงสถานที่เล็กๆ ที่เชื่อมต่อกับโลกกว้างนามว่า แผ่นดินไทย และฉะนั้นการมัวแต่คิดจะครอบงำอำนาจในรัฐสภาเอาไว้ แล้วทึกทักเอาเองว่าจะทำให้ตนสามารถคุมความนึกคิดของคนทั้งประเทศได้ด้วย ก็คงจะเป็นความเข้าใจผิดอันอย่างใหญ่หลวงทั้งที่เป็นแค่หนูน้อยแต่มิใช่ราชสีห์ และตระหนักว่า โพรงรัฐสภา หรือโพรงรูหนูแห่งรัฐสภานั้นก็แค่เป็นส่วนหนึ่งอันน้อยนิดของโพรงอันยิ่งใหญ่ของแผ่นดินไทยที่มิอาจจะขวางกั้นหรือครอบงำได้ จึงเป็นเพียงเรื่องชั่วครั้งชั่วคราว ซึ่งแท้ที่จริงแล้ว กลับมีภาพลักษณ์ของตัวตลก หรือผู้งมงายอันน่าสมเพชในสายตาชาวบ้านเพียงเท่านั้น

กษิต ภิรมย์

kasitfb@gmail.com