หลายคนมองว่าอเมริกาเป็นดินแดนแห่งการแสวงหาโอกาสและความร่ำรวย  จึงมีคำพูดทำนองว่าไปขุดทองในอเมริกา เพราะสมัยก่อนอเมริกาเป็นดินแดนที่คนจากทั่วทุกมุมโลกเข้ามาแสวงหาโอกาสที่ดีกว่าในประเทศตน หลายคนร่ำรวยจากการทำงานหนักและเก็บหอมรอมริบตลอดชีวิต

แต่ไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้ เศรษฐกิจในอเมริกาตกต่ำมากจนไม่เหลือทองที่ไหนให้ขุด ภาวะเศรษฐกิจฝืดเคืองทำให้เกิดขอทานผิวขาวยืนชูป้ายขอเงินให้เกลื่อนตามสี่แยกไปทั้งประเทศ

แม้จะไม่ค่อยเหลือทองให้ขุด แต่กลับมีเศรษฐีเกิดใหม่วัยละอ่อนเกิดขึ้นเยอะมาก เพราะการต่อยอดไอเดียแปลกๆ มาขยายผลสร้างรายได้จำนวนมหาศาลอย่างไม่น่าเชื่อ บางครั้งความคิดเหล่านี้ดูเพี้ยนๆ  แต่หากว่าคนชอบใจ ต่อให้เพี้ยนบ้ามากแค่ไหน เงินก็ไหลมาเทมา

ไม่เชื่อดูเจ้าพ่อเฟซบุ้ค มาร์ก ซัตเคอร์เบิร์กนั่นปะไร นี่ขนาดเรียนไม่จบ แต่เพราะไอเดียเจ๋ง คิดแค่โปรแกรมเดียวยังรวยเป็นบ้าเป็นหลังขนาดนี้  นึกๆแล้วให้อิจฉา จากนั้นก็มองหาเลขเด็ดตามต้นไม้ต่ออย่างไม่ลดละ

มาร์ก ซัคเคอร์เบิร์กมองเห็นอนาคตผ่านช่องทางการสื่อสารแห่งโลกอนาคตอย่างโปรแกรมเฟซบุ้ค ซึ่งสร้างผลกำไรแบบชนิดที่เรียกว่านั่งกินนอนกินอย่างสบายไปทั้งชีวิต แต่หนุ่มอเมริกันบางรายกลับมองเห็นอนาคตในกองขี้หมา

คนที่อยู่อเมริกานานค่อนชีวิตคงรู้ว่ามะริกันชนรักหมาที่สุด แต่ละครอบครัวจะต้องมีหมาสามัญประจำบ้านไว้อย่างน้อยหนึ่งตัว ส่วนบ้านไหนจะมีกี่ตัวก็แล้วแต่ความขยันและกำลังเงิน แม้ว่าคนอเมริกันจะรักแมว แต่อัตราส่วนระหว่างการเลี้ยงหมาและแมวก็ทิ้งห่างหลายช่วงตัว บ้านไหนเลี้ยงหมาหลายตัวและมีสนามหญ้าหลังบ้านเล็ก เชื่อว่าคงแทบจะไม่มีใครได้ใช้ประโยชน์จากสวนสักเท่าไหร่ เพราะพอเดินออกไป กลิ่นที่มะหมาแสนรักฝากไว้ทุกวันก็โชยตลบอบอวล

บางคนอาจแย้งว่าถ้าอย่างนั้นก็เปิดประตูรั้วให้หมาออกไปอึที่อื่นได้นี่  หากเป็นเมืองไทยคงทำได้โดยเสรี เพราะไม่มีกฎหมายและกฎหมารองรับ นอกจากอาจจะโดนเจ้าของบ้านที่หมาของเราไปฝากรักไว้ตะโกนด่าลอยๆ ด้วยความเจ็บใจ เพราะจับตูดหมาตัวไหนดมไม่ได้

แต่ในอเมริกานั้นทำไม่ได้อย่างเด็ดขาด เพราะกฎหมายทุกรัฐระบุไว้อย่างชัดเจนว่าจะต้องทำความสะอาดอึหมาทุกครั้งที่พาหมาออกมาเดินในละแวกบ้านหรือตามสถานที่สาธารณะทั่วไป  คนที่นิยมขับรถพาหมาไปเที่ยวต่างรัฐก็สามารถแวะพักรถระหว่างทาง  บริเวณจุดจอดรถแต่ละรัฐจะมีอาคารที่ให้บริการอาหาร กาแฟ และห้องน้ำ  ถัดออกไปเป็นสนามหญ้าเพื่อให้ตูบทั้งหลายได้อึฉี่กันตามถนัด โดยมีกล่องเหล็กใส่ถุงพลาสติกเอาไว้ใส่อึหมาด้วย หากไม่ทำความสะอาดถือว่าผิดกฎหมาย

ถึงรักหมาจะเป็นจะตายอย่างไร แต่การเก็บอึหมานั้นถือเป็นความน่าเบื่อหน่ายขั้นสุดยอดและไม่ใช่ความน่าอภิรมย์อย่างแน่นอน คนส่วนใหญ่มองเห็นอึหมาเป็นอึหมาเหม็นๆ ที่พยายามหลีกเลี่ยง แต่คนกลุ่มหนึ่งมองเห็นเงินซ่อนอยู่ในกองอึกรุ่นๆ ทั้งหลาย

หนุ่มอเมริกันรายหนึ่งชื่อแมธทิว ออสบอร์น ผู้ซึ่งทำงานสองกะอย่างเหน็ดเหนื่อยสายตัวแทบขาด แต่กระนั้นก็ยังไม่พอยาไส้ เพราะเงินที่ได้มานับว่าน้อยนิดตามค่าแรงขั้นต่ำสุดของเมืองโคลัมบัสในรัฐโอไฮโอ้ แค่ปากท้องเดียวยังไม่ค่อยจะพอกิน นี่มีภรรยา ลูกชายและลูกสาวที่ต้องดูแลอีกเป็นพรวน เลยนึกอยากหารายได้พิเศษ  ด้วยความที่รักหมาเลยอยากทำงานอะไรก็ได้เกี่ยวกับหมา และสังเกตว่าแถวบ้านตัวเองไปจนถึงระยะ 15 ไมล์นั้นมีหมาอยู่ถึงแสนตัวทีเดียว แมธทิวนึกอะไรบางอย่างออกในขณะที่กำลังโกยอึหมาออกจากสนามหน้าหลังบ้านตัวเอง

แมธทิวจึงตั้งบริษัทรับกำจัดอึหมาขึ้นมา โดยสร้างเวบไซด์ชื่อ Pooper-Scooper.com  ตอนแรกที่ทำนั้นคิดแค่ว่าอยากจะหาเงินรายได้พิเศษมาจุนเจือครอบครัวเท่านั้นเอง ไม่ได้คิดหวังร่ำรวยอะไร แต่ทำไปทำมา  กิจการก้าวหน้าจนต้องจ้างพนักงาน 7 คน และซื้อรถบรรทุก 6 คัน เพื่อให้บริการลูกค้าประจำประมาณ 700 คน กิจการยังเติบโตขึ้นเรื่อยๆ จนตอนนี้กลายเป็นเศรษฐีขี้หมาไปแล้ว

ไม่เฉพาะพ่อหนุ่มรายนี้หรอกที่เห็นก้อนขี้หมามีค่าดุจทองคำ สองผัวเมียจาคอบและซูซาน คาเนียลโล่ ในรัฐวอชิงตันดีซีก็แลเห็นสวรรค์รำไรในกองอึเช่นกัน ทั้งคู่ตั้งบริษัท Doody Calls ขึ้นมาแบบดิลิเวอรี่ เรียกว่าอยากให้เก็บขี้ที่ไหน โปรดเรียกใช้บริการ  บริการหลักของบริษัทนี้คือ ตามเก็บขี้หมาที่ลูกค้าโทรมาสั่งตามสถานที่ต่างๆ โดยค่าบริการอยู่เริ่มต้นที่ครั้งละ 12 ดอลลาร์หรือประมาณ 420 บาท ค่าบริการจะเพิ่มขึ้นตามจำนวนก้อนขี้และจำนวนหมา แถมยังมีบริการครบวงจรด้วยการกำจัดอึน้องตูบตามบ้านอีกด้วย โดยมีแพกเก็จให้เลือกทั้งแบบรายสัปดาห์และรายเดือน

ไอเดียแปลกแหวกแนวและไม่เหมือนใคร อาจนำไปสู่รายได้หรืออาจจะทำให้กลายเป็นเศรษฐีในอนาคตก็ได้ใครจะไปรู้  เพี้ยนเถอะ..หากว่าเพี้ยนแล้วรวย ว่าแล้วก็คิดว่าจะลองเพี้ยนดูสักที เผื่อจะเป็นเศรษฐีกับเขาบ้าง