มีใครบ้าอย่างผม(พวกผม)บ้างไหม ที่ตื่นตี 4 หรือบางคนก่อน นั่งรถตั้งแต่ตี 5 เป็นเวลา 13 ชม. ทานข้าวเย็น นอน ตื่นก่อน 6 โมงเช้า ทานข้าว 08.00 น. นั่งรถตั้งแต่ 09.30 น. เป็นเวลา 8½ ชม.(แวะทานข้าวกลางวัน)กินข้าวเย็น นอน ตื่นทานข้าว นั่งรถ 3½ ชม. ทานข้าว แล้วนั่งรถกลับ กทม. อีก 5 ชม.!?
แต่ผมก็สนุกมาก ทั้งหมดนี้คือ ผมได้นัดเพื่อนรักที่เรียนหลักสูตรสถาบันจิตวิทยาความมั่นคง ฝ่ายอำนวยการ รุ่นที่ 40 ไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน เราเรียน 4 เดือน ในปี 2527 (38 ปีมาแล้ว)เริ่มเรียนกันยายนโดยประมาณ โดยผมเป็นประธานรุ่น มีพลาวุธ(ต่อมาเป็นประธานรุ่นต่อหลังผม) ซึ่งอดีตเคยเป็นรองผู้ว่าการการไฟฟ้าภูมิภาคพล.อ.ต.อนันต์ นักบินขับไอพ่น และคุณนงคราญ ภรรยา ซึ่งผมถือว่าเป็นกุลสตรี สวยขั้นเคยเป็นนางงามและตอนนี้ก็ยังสวยอยู่ เป็นผู้ที่เก่งทางการบ้านการเรือน ทำอาหาร ดูแลเพื่อนฝูงทุกๆ คน มีน้ำใจอันดีงามมาก หาสุภาพสตรีอย่างนี้ในสมัยนี้ยาก และพี่ พ.อ.พิชัยซึ่งมีอายุมากที่สุด คือ 88 ปี ไปด้วย ใน 5 คนนี้ถ้าไม่นับคุณนงผมมีอายุน้อยที่สุด คือ 80 ปี! อนันต์และพลาวุธต่างก็มีอายุ 82 ปี แต่ทุกๆ คนยังแข็งแรงมาก มีแต่พี่พิชัยที่เดินไม่ค่อยถนัด ต้องมีคนพยุงและใช้ไม้เท้า แต่ยังทานอาหารได้ดี ชอบทาน ชอบดื่มแอลกอฮอล์แต่ดื่มไม่มากแล้ว เพียง 2-3 แก้ว
เรา 5 คนนี้กิน เที่ยว มาด้วยกันตั้งแต่จบหลักสูตร สจว.40 เคยมีคนไปด้วยกันมากกว่านี้ มีอดีตผู้ตรวจการกระทรวงมหาดไทยพงษ์เพ็ชร และภรรยา และคุณน้อย (ภรรยาพลาวุธ) ไปด้วยแต่เดี๋ยวนี้ไปไม่ได้แล้ว เพราะสุขภาพไม่ค่อยดี
คราวนี้เรานัดไปเที่ยวดอยวาวี จังหวัดเชียงราย เราไปเที่ยวด้วยกันเกือบทั่วประเทศแล้ว ไปมาแล้วทุกเขื่อน เนื่องจากพลาวุธเคยเป็นรองผู้ว่าการการไฟฟ้าส่วนภูมิภาค จึงเคยเดินทางไปทั่วประเทศไทยอย่างโชกโชน!? และพลาวุธรู้จักเจ้าหน้าที่ไฟฟ้าทั้งฝ่ายผลิตและภูมิภาคเป็นอย่างดี จึงได้ที่พักฟรีเป็นส่วนใหญ่ แต่จริงๆ แล้วที่พักที่เขื่อน ของป่าไม้ หรือของชลประทาน ต่างก็มีราคาถูกอยู่แล้ว คนไทยทุกๆ คนน่าที่จะไปเที่ยว
เรานัดกันออกเดินทางจากบ้านผมตอนตี 5 โดยอีก 4 คน จะมาขึ้นรถจากบ้านผมในวันศุกร์ที่ 18 พฤศจิกายน 2565 ผมได้รับความกรุณาจาก รพ.จุฬารัตน์ให้รถตู้ใช้พร้อมคนขับรถ 2 คน อนันต์ ภรรยา ไปรับพี่พิชัยมาจากบ้านและมาบ้านผมโดยแท็กซี่ ส่วนพลาวุธขับรถมาจอดไว้ที่บ้านผม
เราออกเดินทางประมาณตี 05.15 น. คุณนงกรุณาเตรียมน้ำดื่ม น้ำร้อนไว้ชงกาแฟ ไก่ทอด ข้าวเหนียว ขนมต่างๆ มาเป็นกะละมัง!? ทาน3 วัน 3 คืนก็ไม่หมด พอไปถึงปั๊มแรก หลังจากขับได้ประมาณ 2 ชม. ก็แวะเข้าห้องน้ำ ทานไก่ทอดข้าวเหนียว กาแฟ คุณนงเตรียมให้พนักงานขับรถทั้ง 2 คนด้วย เนื่องจากเดินทางไกล ต้องขับรถตลอดทั้งวัน ทาง รพ.จุฬารัตน์จึงได้กรุณาให้พนักงานขับรถ 2 คน ซึ่งก็จะได้ไม่เหนื่อยมากซึ่งอาจมีอันตรายได้ ผมต้องขอขอบคุณ รพ.จุฬารัตน์ ไว้ ณ ที่นี้ด้วย
เที่ยงเราก็ไปทานก๋วยเตี๋ยวหมูเด้งที่อำเภอเด่นชัย (พลาวุธ และอนันต์แนะนำ) อร่อยมาก มีผมและพนักงานขับรถอีก 1 คนเท่านั้นที่ทานก๋วยเตี๋ยว 2 ชาม! นอกนั้นทานคนละชาม แต่สั่งหมูยอมาทานเล่นต่างหากอีก 2 จาน ร้านก๋วยเตี๋ยว ชื่อ “ก๋วยเตี๋ยวหมูเด้งเด่นชัย” คนแน่นมาก มีชื่อ (ใครสนใจเบอร์โทร.081-881-7123 เปิดทุกวันตั้งแต่ 08.00 น. จนถึง 17.00 น.) รับรองไม่ผิดหวัง ค่าอาหารกลางวัน 500 กว่าบาท 7 คน!?
เราขับและแวะปั๊มตามที่พนักงานขับรถต้องการจะเปลี่ยนพนักงานขับรถมาเรื่อยๆ ซึ่งก็ประมาณทุก 2 ชม.เห็นจะได้ ก็ดีจะได้ไม่เมื่อยล้า รถวิ่งได้ไม่ติดแต่พอใกล้ๆ ที่หมาย ทางขึ้นเขา วกวน จึงวิ่งเร็วไม่ได้ เราไปถึงที่พักที่เลาลีฮิลล์รีสอร์ท ดอยวาวี อ.แม่สรวย เชียงราย ประมาณ 18.00 น. ซึ่งมืดแล้วผมเลยอดเดิน พี่พิชัยขอทานข้าวเลย ก่อนเข้าห้อง เพราะเคลื่อนย้ายลำบาก ถ้าเข้าห้องแล้วไม่อยากออกมา ถึงแม้คนอื่นอยากอาบน้ำให้สบายก่อน เราจึงทานข้าวเลยใน “โรงเตี้ยมเลาลี” เลาลีเป็นคุณพ่อของคุณคณิต เจ้าของรีสอร์ทในปัจจุบัน เลาลีเคยเป็น พ.อ.ทหาร ซึ่งแยกมาจากกองพล 93 ของพรรคก๊กมินตั๋งของเจียง ไคเชก ตอนแตกทัพจากประเทศจีนสมัยเหมา เจ๋อตุง ยึดประเทศจีนได้สำเร็จ ที่มีนายพลต๋วนเป็นผู้บังคับบัญชากองพล 93 นายพลต๋วนแยกไปอยู่ที่ดอยแม่สลอง ทหารบางส่วนตาม พ.อ.เลาลีมาอยู่ที่ดอยวาวี เลาลีฮิลล์รีสอร์ทเป็นส่วนหนึ่งของเนื้อที่ประมาณ 1000 ไร่ ที่เต็มไปด้วยต้นชา ซึ่งเป็นอาชีพหลักของคุณคณิตและภรรยา คุณวัน
อาหารค่ำวันแรก (18/11/65) ที่โรงเตี้ยมเลาลี ประกอบด้วยขาหมูหมั่นโถวที่ขึ้นชื่อลือชา เพื่อนๆ ชอบมาก แต่ผมเฉยๆ เพราะขาหมูเป็นเนื้อล้วนๆ ผมชอบหนังหมู (รู้นะครับว่ากินหนังหมูมากไม่ดี แต่ผมชอบและถ้ากินก็กินไม่มาก)ไม่ชอบเนื้อ สำหรับผม ขาหมูหมั่นโถวที่ร้านแกรนด์เซี่ยงไฮ้ไชนีสที่ทองหล่อ (สุขุมวิท 55 ระหว่างซอย 4-6) อร่อยกว่าผมเลยกินเนื้อหมูไป 2 คำเล็กๆ เท่านั้น ส่วนหมั่นโถวไม่ได้กินเลย อาหารอย่างอื่นก็มี ไก่ดำตุ๋นยาจีน ปลาทอด 3 รส ผัดผัก ฯลฯ แล้วก็มีไวน์ลูกท้อซึ่งผมไม่ชอบเพราะหวานไป สำหรับผมรสมันเหมือน port wine ที่ใช้กินร่วมกับเนยแข็ง หรือหลังอาหาร และยังมีเหล้าขาว คล้ายๆ สาเก แต่ร้อนและแรงกว่า มีดีกรีประมาณ 40 ดีกรี เท่ากับวิสกี้ วอดก้า ฯลฯ แต่รสผมว่าแรงกว่า ร้อนวูบวาบเลย ผมดื่มไป 2 แก้วเล็กๆ แก้วแบบแก้วเชอร์รี่(sherry) อาหารค่ำมื้อนี้มีอดีตลูกน้องพลาวุธชื่อคุณประสิทธิ์และภรรยามาร่วมทานด้วย คุณประสิทธิ์เป็นผู้ประสานที่พัก อาหาร ทุกๆ อย่างให้ที่ดอยวาวี โดยหลังเกษียณแล้วคุณประสิทธิ์ได้มาทำมาหากินที่นี่
เสร็จแล้วเราก็นอน ผมนอนกับพลาวุธ ที่นี่มีแต่ห้องชั้นเดียว นอกห้องนอนเรามีนอกชานหรือระเบียงเบ้อเร่อ มองออกไปจากระเบียงมีต้นไม้เต็มไปหมด วิวสวยเป็นธรรมชาติ อากาศดีมาก เราเลยไม่เปิดแอร์แต่เปิดประตูที่มีมุ้งลวดกั้นจากระเบียงที่มีที่ล้างมือด้วย คงมีไว้สำหรับคนพักเอาอาหารไปทานข้างนอก ถ้าผมนอนคนเดียวผมคงปิดประตูที่ออกระเบียงและเปิดแอร์ แต่คืนนั้นก็ไม่หนาวไม่ร้อน กำลังพอดี ถือว่าไม่หนาวก็แล้วกัน ความจริงน่าจะหนาวกว่านี้
นอนหลับสบาย ถึงแม้มีทีวีแต่เราก็นอนเร็ว 3 (พลาวุธ)-4 (ผม) ทุ่มก็หลับแล้ว ตี 5 กว่าๆ ผมและพลาวุธตื่นเอง ผมก็เลยถือโอกาสไปเดินชมไร่ชา เพราะนัดทานข้าวเช้า 08.00 น. ขึ้นลงบันไดมากมาย เป็นกำไรชีวิต แต่อีก 4 คนไม่ได้ออกไปเดินเลย พลาวุธรู้สึกได้ออกกำลังกายที่ระเบียง รวมแล้ววันเสาร์ ที่ 19/11/65 ทั้งวันผมเดินไป 13,396 ก้าว ผมพยายามเดินเฉลี่ยให้ได้วันละ 10,000 ก้าว แต่วันศุกร์ ที่ 18/11/65 ผมเดินได้เพียง 5,400 ก้าว (เพราะตื่นตี 4 และเดินทางทั้งวัน) และ
วันอาทิตย์ที่ 20 ตอนเช้า และตอนกลับถึงบ้านแล้วผมเดิน 12,723 ก้าว รวม 3 วัน เฉลี่ยผมเดินมากกว่าวันละ 10,000 ก้าว
นพ.พินิจ กุลละวณิชย์
เงื่อนไขการแสดงความคิดเห็น ซ่อน
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี