นาน ๆ ได้คุยกับเด็กที่มีความคิดดีๆ สักครั้ง

เขาไม่ได้ป่วยไม่ได้ทุกข์ แต่มาหาผมเพราะอยากมาคุยด้วย อยากมาเยี่ยม

เขาเป็นเด็กหนุ่มเรียนจบมหาวิทยาลัยของรัฐชอบเล่นกีฬาและชอบอ่านหนังสือแนวจิตวิทยาพัฒนาชีวิต

เขาถามขึ้นมาในกลุ่มที่นั่งคุยกันว่า ถ้าหากจะให้ของขวัญคนที่เรารักสักคน เช่น พ่อ แม่ เพื่อนรัก หรือคนรัก เราคิดจะให้อะไรกันบ้าง

เรื่องให้ของขวัญนี้ก็ตอบกันได้เรื่อย นั่งกันอยู่หลายคนในกลุ่ม ต่างคนก็ตอบกันไปคนละอย่าง โดยทุกคนก็มีเหตุผลของตนและก็คงไม่มีใครผิดหรอก

ส่วนเขาตอบว่าถ้าเป็นเขาเขาคงไม่ไปซื้อของมีค่าอื่นๆ มามอบเป็นของขวัญให้คนที่เขารักหรอก เพราะเขาคิดว่าตัวเขามีสิ่งดีๆ ที่มีค่าอยู่หลายอย่างที่จะมอบให้ได้ เขาจะให้สิ่งดีๆ ที่มาจากตัวเขา เช่น คำพูดดีๆ กิริยาดีๆความสนใจ ความรัก ความเอื้ออาทร ความคิดถึง ความห่วงใย คำชื่นชมยกย่อง ฯลฯ ซึ่งคนที่เขารักเมื่อได้รับสิ่งเหล่านี้จะต้องพอใจและรักเขามากยิ่งขึ้น

และของขวัญนี้เขาจะทยอยให้เรื่อยๆ บ่อยๆ ทุกวันที่พบกัน ไม่เฉพาะเจาะจงมอบให้ในวันพิเศษใดๆ หรอก

ผมคิดว่าเป็นความคิดที่ดีที่เราควรจะดูแลและให้ของขวัญคนที่เรารักด้วยสิ่งดีๆ จากตัวเรา ซึ่งมนุษย์มักไม่ค่อยได้รับสิ่งเหล่านี้กันหรอก

ในสังคมของเราเมื่อใกล้ชิดสนิทกัน เป็นคนรักหรือเป็นคนคุ้นเคยกันแล้ว เรามักจะลืมให้สิ่งดีๆ จากตัวเราแก่คนที่เรารักดังที่กล่าวแล้วข้างต้น

แต่กลับจะให้สิ่งไม่ดีจากตัวเรา เช่น คำพูดที่ไม่สุภาพ หรือกิริยาที่เป็นกันเองจนขาดมารยาท โดยคิดว่าไม่เป็นไรหรอกสนิทกันแล้ว เป็นของตายแล้ว ทำให้ขาดความเกรงใจและไม่ให้เกียรติคนใกล้ชิด
ที่รักกัน

สถานภาพของความสัมพันธ์ที่ดีๆ ของมนุษย์ในสังคมทุกวันนี้จึงหาไม่ค่อยได้

ลองมาเริ่มต้นให้ของขวัญจากใจแก่คนที่เรารักกันเถิด

เราจะได้มีบรรยากาศของความรักและมิตรภาพที่อบอวลรอบตัวเรามากขึ้น