ประวัติการณ์ไม่นานนี้มีให้เห็น

น่าจะเป็นอนุสติวินิจฉัย

เพียงไม่นานกี่ปีที่ผ่านไป

น่าเตือนนักการเมืองไทยให้จดจำ

“บางตระกูล” พูนอำนาจวาสนา

ดุจดั่งคว้าเดือนดาวมาดื่มด่ำ

ได้โอกาสแสนดีที่ควรทำ

คือประกอบผลกรรมเกียรติตระกูล

บนหอคอยแห่งศักดิ์ศรีบริหาร

ควรสืบสานความดีมิเสื่อมสูญ

ควรสร้างสรรค์จรรโลงรัฐธรรมนูญ

ให้ไพบูลย์พูนประชาธิปไตย

ซึ่งประชาทุกชนชั้นจักสรรเสริญ

ทั้งทูนเทินปูชนีย์ที่เลื่อมใส

เป็นแบบอย่างรัฐบุรุษสุดหัวใจ

เมื่ออำนาจบาตรใหญ่ในอุ้งมือ

อะไรคือจุดหักเหหรือต้นเหตุ

เพราะกิเลสตัณหาพาไปหรือ?

บริวารเป็นพิษคิดแย่งยื้อ

รวมโลภคือทางแพร่งแห่งอบาย

มองไม่เห็นทุกข์ภัยเพื่อนมนุษย์

ซ้ำยื้อยุดยุติธรรมทำหกหาย

เห็นแต่ภาพมายาพร่าพริ้งพราย

ชื่อก็กลาย-ทรราชย์-เผด็จการ !

ถูกขับไล่ไปสิ้นแผ่นดินอยู่

อัปยศอดสูศักดิ์กล่าวขาน

กระทบทั้งเผ่าพงศ์ญาติวงศ์วาน

ถึงลูกหลานประจานทั่วทั้งโลกา

คุณความดีสะสมสร้างทั้งชีวิต

ถูกลบเลือนเบือนบิดทุกทิศา

หากความดีที่หนหลังสั่งสมมา

อีกประชาหลั่งน้ำจิตคิดอภัย

แผ่นดินนี้คนอภัยเพราะใจกว้าง

พร้อมเปิดทางแน่วแน่ให้แก้ไข

ดั่งพระราชปณิธานพระภูวไนย

เพราะเป็นแดนแห่งน้ำใจอันงดงาม

คือคำเตือนนักการเมืองเฟื่องยามนี้

ด้วยไมตรี-อย่าผยองหยิ่งมองข้าม

อันอำนาจวาสนามาชั่วยาม

แต่กรรมชั่วจะติดตามตลอดไป !!