ไม่ต้องจุดประทัดไล่ ราวกับว่า สาแก่ใจกูเหลือเกิน ไม่ต้องโอดครวญแทน แล้วแต่งเติม หรือปนปรุงอารมณ์ใดๆ กันให้มาก สำหรับ “ความผิดทางจริยธรรม” ของ น.ส.ปารีณาไกรคุปต์ สส.ราชบุรี พรรคพลังประชารัฐ

เอาแค่พอดีๆ และมีสติอยู่กับ “หลักการ” และ “ความจริง”

มาดูอาการ “ปรุงปน” จนมัน “เปื้อน” และ “เคลื่อน” ไปจาก “ความจริงและหลักการที่ควรจะยึด” ด้วยกันครับ

1) หลังรู้คำพิพากษาของศาล ปารีณา ให้สัมภาษณ์อย่างน่าเห็นใจว่า “ตอนนี้ยังไม่เจอใคร ยังไม่ได้คิดอะไร ตอนนี้ตัวชา กำลังทำใจอย่างเดียว ไม่ต้องทำพื้นที่แล้ว เพราะเหมือนคนตกงาน 100 เปอร์เซ็นต์ ไม่มีสภาให้ไป ไม่มีไก่ให้เลี้ยงไม่เหลืออะไรแล้ว”

ตั้งสติ : ไม่มีสภาให้ไป อันนี้ใช่ ไม่มีไก่ให้เลี้ยง อันนี้กลอนพาไป ศาลไม่ได้ห้ามเลี้ยงไก่ ไม่มีใครยึดไก่เธอไป เธอแค่ต้องหาที่ดินที่ถูกต้องทำฟาร์มขึ้นใหม่ เธอมีเงินพอที่จะทำได้ แค่รอให้ “กำลังใจ” เธอฟื้นคืนมา แล้วเดินหน้าชีวิตของเธอต่อ ในด้านอื่นๆ ที่ไม่ใช่ ผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง”ทั้งปวง จริงไหมครับ

2) ต่อมา ปารีณาโพสต์เฟซบุ๊คว่า “ตลอดระยะเวลาเกือบ 20 ปีบนถนนการเมือง ปารีณาตั้งใจทำหน้าที่ผู้แทนทั้งในสภา และนอกสภาอย่างเต็มที่ ปารีณาทุ่มเทจิตใจ และทุนทรัพย์ให้กับพวกพ้องและพี่น้องประชาชนมาอย่างต่อเนื่องจนทำให้ได้รับการยอมรับ และชนะเลือกตั้งตลอด ไม่เคยสอบตกวันนี้ ปารีณา ถูกพิพากษาลงโทษอย่างรุนแรง ไม่สามารถสมัครอะไรได้ตลอดชีวิต

วันนี้ ความผิดของปารีณา เปรียบได้กับการลงโทษสูงสุด การลงโทษในคดีมีหลายระดับ คือ เริ่มจากปรับ จำคุกหรือประหารชีวิต ปารีณาถูกพิพากษาเปรียบเสมือนทำผิดร้ายแรงถูกประหารชีวิต (ทางการเมือง) จากที่ดินพ่อให้มา และนี่คือคดีที่จะเป็นบรรทัดฐานต่อนักการเมืองและข้าราชการต่อไป

ถึงแม้ปารีณาไม่สามารถเป็นผู้แทนของท่านได้อีกต่อไปปารีณาขอขอบคุณทุกกำลังใจ และจะขอยึดมั่นอุดมการณ์ของปารีณาต่อไป และเราจะได้พบกันอีก”

ตั้งสติ : ต้องขอชื่นชมว่า นี่เป็นชั่วขณะที่ “นิ่ง” และเปี่ยมไปด้วย “วุฒิภาวะ” ที่สุด ตั้งแต่เห็นปารีณาแสดงความคิดเห็นตลอดมา ติดอยู่นิดเดียวที่คำว่า “ที่ดินที่พ่อให้มา” ซึ่งจะต้องพูดกันต่อไป

3) นายอัษฎางค์ ยมนาค นักวิชาการอิสระ โพสต์ข้อความลงในเฟซบุ๊ค “เอ็ดดี้ อัษฎางค์ ยมนาค” ว่า“ปารีณา แมนยิ่งกว่าแมน” เนื้อความคือ

“ปารีณา” ศาลตัดสินความผิด จากที่ดินที่รับมรดกจากพ่อ แต่ ปารีณา แมนกว่าผู้ชายบางคน ยืนขึ้นรับความผิด ไม่โยนความผิดให้ใคร ไม่เคยโวยวายว่า “โดนกลั่นแกล้ง”

“ธนาธร” ประกาศว่า จะมาเปลี่ยนประเทศ ประกาศว่าต่อต้านคอร์รัปชั่น ประกาศว่า คนรวยและคนมีอำนาจ ไม่เคยต้องเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม คุกหรือเรือนจำ มีไว้ขังแต่คนจน แต่สิ่งที่ตนเองและครอบครัวทำผิด ไม่เคยกล้ารับผิด ทุกความผิดพลาดที่ตนเองกระทำ คือ “การถูกกลั่นแกล้ง” คนแบบนี้หรือที่จะมาสร้างความเปลี่ยนแปลงให้สังคมไทย

ศาลตัดสินคดีปารีณารุกป่าว่า เป็นความผิดสูงสุด ถึงขึ้นประหารชีวิตทางการเมือง ปารีณา ยืนขึ้นรับผิด ไม่โทษใคร ในขณะที่แม่ทอนรีบออกมาพูดว่า ลูกชายเล่นการเมือง เลยโดนกลั่นแกล้ง ส่วนปิแยร์บูด รีบออกมาปกป้องเพื่อน ด้วยการให้ร้ายรัฐธรรมนูญปราบโกง ว่าเป็นกฎหมายกลั่นแกล้งนักการเมือง เพราะหยั่งรู้ว่า ใครจะเป็นรายต่อไป

ปารีณา แมนยิ่งกว่าแมน ธนาทวย ปิแยร์บูด แมงยิ่งกว่าแมง แมงกระจั๊ว”

ตั้งสติ : อาจารย์อัษฎางค์ “ตกหลุม” คำว่า “ที่ดินที่รับมรดกจากพ่อ” และมุ่งบดขยี้ ปิยบุตร แสงกนกกุลกับธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ เป็นสำคัญ

4) มาอ่านคำพิพากษาของศาลกันดีกว่า เพื่อ “ความมีสติ” เพื่อความเข้าใจใน “หลักการ” เพื่อรับรู้ “ข้อกล่าวหา-ข้อเท็จจริง และการวินิจฉัย” จะได้ไม่ต้องปรุงความดราม่ากันจน “หนักมือไป”

เมื่อวันที่ 7 เมษายน 2565 ศาลฎีกาแผนกคดีอาญาของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง นั่งบัลลังก์อ่านฟังคำพิพากษาคดีหมายเลขดำที่ คมจ.1/2564 ที่ คณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (ป.ป.ช.) ได้ยื่นคำร้อง ขอให้ศาลวินิจฉัยการฝ่าฝืนหรือไม่ปฏิบัติตามมาตรฐานทางจริยธรรมอย่างร้ายแรง ของ น.ส.ปารีณา ไกรคุปต์ สส.ราชบุรี พรรคพลังประชารัฐ กรณีบุกรุกพื้นที่ป่าสงวนในจังหวัดราชบุรี อันเป็นการขัดกันระหว่างผลประโยชน์ส่วนตัวและส่วนรวม และขอให้ศาลฎีกามีคำสั่งให้ผู้คัดค้าน พ้นจากตำแหน่งนับแต่วันหยุดปฏิบัติหน้าที่ และให้เพิกถอนสิทธิสมัครรับเลือกตั้งของผู้คัดค้าน และเพิกถอนสิทธิเลือกตั้งมีกำหนดเวลาไม่เกิน 10 ปี

โดยคดีนี้ ผู้ร้องยื่นคำร้องสรุป ผู้คัดค้าน (ปารีณา) ดำรงตำแหน่ง สส. ไม่ได้มีอาชีพเกษตรกรเป็นอาชีพหลัก จึงไม่มีสิทธิครอบครองที่ดินเพื่อทำประโยชน์ ที่ผู้คัดค้านที่ดิน 29 แปลง มีเนื้อที่เกินกว่า 50 ไร่ และมีทรัพย์สินที่ยื่นไว้กับ ป.ป.ช.กว่า 163 ล้านบาท จึงไม่ได้ผู้ยากไร้ที่ทำกิน เป็นผู้ขาดคุณสมบัติครอบครองที่ดินเขตปฏิรูปตั้งแต่แรก

การกระทำของผู้คัดค้านถือว่าไม่รักษาเกียรติภูมิของชาติเป็นการขัดกันระหว่างผลประโยชน์ส่วนตนกับผลประโยชน์ส่วนรวม มีพฤติการณ์เสื่อมเสีย อันเป็นการฝ่าฝืนมาตรฐานทางจริยธรรมของตุลาการศาลรัฐธรรมนูญ และผู้ดำรงตำแหน่งในองค์กรอิสระไม่รักษาผลประโยชน์ของรัฐ

ขณะที่ผู้คัดค้าน ระบุว่า ได้เข้าครอบครองที่ดินตั้งแต่ปี 2484 ก่อนที่มีการประกาศเป็น พ.ร.บ.ป่าไม้และ พ.ร.บ.ป่าสงวน ในปี 2507 โดย นายทวี ไกรคุปต์ บิดา ได้ซื้อที่ดินต่อจากชาวบ้านผู้มีสิทธิมาทำฟาร์มสัตว์เลี้ยง และปลูกพืช โดยบิดาได้ยกที่ดินให้ผู้คัดค้านดูแลกิจการ เพื่อนำเงินไปเลี้ยงดูบิดาตั้งแต่ 2555

ผู้คัดค้านไม่ทราบว่าเป็นพื้นที่ป่าสงวน จึงไม่มีเจตนาบุกรุก แผ้วถางป่า และกรมป่าไม้ไม่เคยปักหมุดเขตป่าสงวนว่ามีพื้นที่เริ่มตั้งแต่แนวใด ทำให้ประชาชนที่เคยครอบครองที่ดินไม่ทราบว่าเป็นพื้นที่ป่าสงวน เพราะมีการมาประกาศภายหลัง การที่กรมป่าไม้ดำเนินคดีกับผู้คัดค้านจึงไม่ชอบด้วยกฎหมาย

ต่อมาผู้คัดค้านเข้าสู่กระบวนการปฏิรูปที่ดิน และคืนที่ให้ทั้งหมด โดยไม่มีเงื่อนไข จึงฟังไม่ได้ว่าผู้คัดค้านบุกรุกที่ตั้งแต่ปี 2549 การยื่นคำร้องคดีนี้เป็นหน้าที่ของรัฐสภาในการไต่สวนและมีมติ ป.ป.ช.ไม่มีอำนาจไต่สวนเอง

ศาลพิเคราะห์พยานหลักฐานทั้งสองฝ่ายแล้ว เห็นว่า ประเด็นต้องวินิจฉัยว่าผู้คัดค้านซึ่งเป็น สส.กระทำการอันเป็นการขัดกันระหว่างผลประโยชน์ส่วนตนกับผลประโยชน์ส่วนรวมหรือไม่ เห็นว่า การกระทำอันเป็นการฝ่าฝืนจริยธรรมฯข้อ 11 ต้องมีการกระทำที่ขัดกันแห่งผลประโยชน์ หรือที่เรียกว่าผลประโยชน์ทับซ้อน อันกระทบต่อการสั่งการ หรือใช้ดุลพินิจอำนาจหน้าที่ดูแลควบคุมการตรวจสอบที่ตนมีผลประโยชน์เกี่ยวข้องด้วย ซึ่งข้อเท็จจริง ผู้คัดค้านเป็น สส. มีอำนาจเกี่ยวกับนิติบัญญัติ ร่างกฎหมาย ควบคุมการบริหารราชการแผ่นดิน ผู้คัดค้านจึงไม่มีอำนาจหน้าที่โดยตรงดูแลตรวจสอบกรมป่าไม้และสำนักงานปฏิรูปที่ดินเพื่อการเกษตร การครอบครองที่ดินของผู้คัดค้าน นอกจากนี้ ผู้ร้องไม่ได้บรรยายว่าผู้คัดค้านเกี่ยวข้อง หรือมีสิทธิตัดสินใจในกิจการของกรมป่าไม้ จึงฟังไม่ได้ว่าเป็นการขัดกันของประโยชน์ส่วนตนและผลประโยชน์รวม

ปัญหาต้องวินิจฉัยต่อ ว่า การกระทำของผู้คัดค้านเป็นการเสื่อมเสียเกียรติศักดิ์ สส. ซึ่งถือเป็นการฝ่าฝืนมาตราจริยธรรมร้ายแรงฯ ข้อ 17 ประกอบ ข้อ 3 ข้อ 27
วรรคสองหรือไม่ เห็นว่า ข้อเท็จจริงที่ผู้คัดค้านครอบครองที่ดิน 665 ไร่1 งาน 53 ตร.ว. เป็นพื้นที่สีส้ม โดยไม่มีเอกสารสิทธิใดๆขณะที่ที่ดินบริเวณโดยรอบมียื่นขอออกเอกสารสิทธิ ส.ป.ก. 4-01 หลายแปลง อีกทั้งสำนักงานปฏิรูปที่ดินฯ กรณีจึงมีเหตุให้เชื่อได้ว่าผู้คัดค้านประกอบธุรกิจฟาร์มเลี้ยงสัตว์ขนาดใหญ่อยู่ในพื้นที่เดียวกัน ย่อมต้องทราบว่ามีการปฏิรูปที่ดินเช่นเดียวกับคนอื่น

ต่อมา วันที่ 17 มิ.ย. 2562 สำนักงานปฏิรูปที่ดินฯ ประกาศให้มีการยื่นขอปฏิรูปที่ดินอีกครั้ง โดยเอกสารการยื่นขอปฏิรูปที่ดิน กำหนดคุณสมบัติผู้มีสิทธิยื่นคำร้องต้องมีอาชีพเป็นเกษตรกร และไม่มีที่ดินเป็นของตัวเอง สำนักงานปฏิรูปที่ดินฯ จะจัดสรรที่ดินให้ไม่เกินคนละ 50 ไร่ ซึ่งผู้คัดค้านก็ยังไม่เข้าสู่กระบวนการปฏิรูปที่ดิน เพราะมีที่ดินมากกว่าคนอื่น การเข้าสู่กระบวนการปฏิรูปที่ดินอาจมีผลให้ผู้คัดค้านสูญเสียที่ดินได้ และการที่ผู้คัดค้านครอบครองที่ต่อจากบิดา โดยรู้ว่าเป็นที่เกษตรกรรม มีเจตนาไม่ส่งคืนเพื่อจัดสรรให้เกษตรกรและเลี่ยงการเข้ากระบวนการปฏิรูปมาตลอด จนมีการตรวจสอบ ผู้คัดค้านจึงคืนที่ดินให้ทั้งหมดโดยไม่มีเงื่อนไข ข้อเท็จจริงหาใช่สมัครใจส่งมอบเองตามที่อ้าง

ประกอบกับผู้คัดค้านเป็น สส. 4 สมัย ย่อมมีความรู้เกี่ยวกับที่ดินเขตปฏิรูป การครอบครองที่ดินของจำเลยยังเป็นการปิดโอกาสเกษตรกรรายอื่นไม่สามารถได้รับการจัดสรรที่ดินทำกินได้ คนทั่วไปจะแคลงใจว่าเหตุใดผู้คัดค้านจึงสามารถครอบครองที่ดินในเขตปฏิรูปได้หลายร้อยไร่

เมื่อตรวจสอบสถานะผู้คัดค้าน มีรายได้จากการเป็น สส. 4 สมัย ใช้เวลาทำงานส่วนใหญ่ในรัฐสภา ไม่ใช่เกษตรกรอาชีพ มีกรรมสิทธิ์ที่ดินของตัวเองหลาย 10 แปลง และมีที่อยู่อาศัยคนละพื้นที่กับที่ดินพิพาท การครอบครองที่ดินเขตปฏิรูปโดยทราบว่าไม่มีคุณสมบัติและไม่มีเอกสารสิทธิ สส.ย่อมไม่ควรปฏิบัติ การกระทำของผู้คัดค้านเสื่อมเสียเกียรติ และมาตรฐานจริยธรรมร้ายแรง ข้อ 17 ที่ต้องรักษาชื่อเสียง ตำแหน่งหน้าที่ของ สส. และไม่กระทำการใดที่ก่อให้เกิดความเสียหายต่อภาพลักษณ์ แม้ต่อมาจะส่งคืนที่ดินทั้งหมดก็ไม่ทำให้การฝ่าฝืนจริยธรรมฯที่เกิดขึ้นแล้ว เป็นไม่เกิดขึ้นได้

ส่วนที่ผู้คัดค้านอ้างว่านำรายได้จากการทำเกษตรในที่ดินเขตปฏิรูปมาเลี้ยงดูบิดา ซึ่งเป็นหลักศีลธรรมนั้นเห็นว่าการเลี้ยงดูบิดาต้องอยู่ภายใต้กรอบกฎหมาย และคนทั่วไปก็มีหน้าที่ไม่ต่างจากผู้คัดค้าน

ศาลฎีกาพิพากษาว่า ผู้คัดค้านฝ่าฝืน หรือไม่ปฏิบัติตามมาตรฐานจริยธรรมอย่างร้ายแรง มีคำสั่งให้ผู้คัดค้านพ้นจากตำแหน่งนับจากวันที่ 25 มี.ค. 2564 ซึ่งเป็นวันที่ศาลฎีกาสั่งให้หยุดปฏิบัติหน้าที่ และให้เพิกถอนสิทธิเลือกตั้ง 10 ปี และเพิกถอนสิทธิสมัครรับเลือกตั้งของผู้คัดค้านตลอดไปมีผลให้ผู้คัดค้านไม่มีสิทธิรับเลือกตั้งเป็น สส. หรือ สว.ผู้บริหารท้องถิ่น และดำรงตำแหน่งทางการเมืองใดๆ ตามรัฐธรรมนูญมาตรา 235 วรรคสี่ และ พ.ร.ป.ป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ พ.ศ. 2561 มาตรา 81, 87 และมาตรฐานจริยธรรมของตุลาการศาลรัฐธรรมนูญและองค์กรอิสระ ข้อ 3 ข้อ 17 ประกอบข้อ 27 วรรคสอง ทั้งนี้ คำพิพากษาให้มีผลทันที และให้แจ้งหน่วยงานที่เกี่ยวข้องทราบต่อไป

ตั้งสติ : ชัดเจนนะครับ ว่าข้อเท็จจริงคือ การกระทำบ่งชี้เจตนาที่จะครอบครองเรื่อยมาโดยไม่ส่งคืน และไม่นำที่ดินเข้าสู่กระบวนการปฏิรูป/จัดสรร เพราะเกรงจะสูญเสียผลประโยชน์ ครอบครองและใช้ประโยชน์โดยอ้างว่ารับมาจากบิดาเพื่อใช้เลี้ยงดูบิดา เมื่อไล่เลียงข้อเท็จจริงจึงควร “สร่างดราม่า” เรื่องรับที่ดินต่อมาจากพ่อกันได้แล้ว

5) นายไพศาล พืชมงคล อดีตผู้ช่วยรัฐมนตรีประจำฯพลเอกประวิตร โพสต์เฟซบุ๊คว่า การตัดสิทธิ์ทางการเมืองตลอดชีวิตคือ พิษภัยอย่างหนึ่งที่เขียนไว้ในรัฐธรรมนูญ 2560 ซึ่งเขาเป็นคนแรกๆที่ประกาศไม่รับร่างรัฐธรรมนูญ ขณะดำรงตำแหน่งผู้ช่วยรัฐมนตรีประจำรองนายกรัฐมนตรีด้านความมั่นคง จนกระทั่งถูกพวกไสยศาสตร์ทางกฎหมายยกทีมกันไปขอให้ปลดออกจากตำแหน่ง แต่พลเอกประวิตรหนักแน่น มีเหตุผลและรับฟังความเห็นด้วยใจจึงไม่ได้ถูกปลดในครั้งนั้น

ไพศาล ระบุอีกว่าในคดีอาญา ที่ศาลประหารชีวิตก็ยังมีโอกาสได้รับพระราชทานอภัยโทษ แต่คดีจริยธรรมที่ประหารชีวิตทางการเมือง ไม่มีโอกาสที่จะได้รับพระราชทานอภัยโทษเลย มีแต่ต้องตรากฎหมายล้างมลทินเฉพาะเท่านั้น

นี่คือเวรกรรมที่คณะไสยศาสตร์ทางกฎหมายมัดตราสังบ้านเมืองไว้ และเรื่องนี้อย่าไปตำหนิติเตียนศาลเป็นเด็ดขาด เพราะศาลต้องตัดสินคดีตามที่กฎหมายบัญญัติ และอยากฝากถึง ทวี ไกรคุปต์ ผู้เป็นบิดา ให้พาลูกสาวมาคุยกันอย่าเพิ่งเสียกำลังใจ

ตั้งสติ : ประเด็นเรื่อง “ประหารชีวิตทางการเมือง” นี่ถกเถียงกันได้และควรถกเถียง

1.ถ้าเราเห็นว่า ผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง ควรมีมาตรฐานทางจริยธรรมที่สูงมาก เรื่องนี้ก็ไม่ใช่ประเด็น เป็นการกำหนดโทษ “หนักมาก” ดังที่ควรจะเป็น เขายังได้ใช้ชีวิตด้านอื่นๆ เหมือนพลเมืองไทยทั่วไป เว้นแต่การ “ดำรงตำแหน่งทางการเมือง” เท่านั้น ไม่ต้องคร่ำครวญว่า “ทำลายสิทธิขั้นพื้นฐาน” เพราะคนทำลาย คือ ตัวเขาเอง ไม่ใช่กฎหมาย หรือศาล

2.แต่หากจะเทียบเคียงว่า คดีอาชญากรรมร้ายแรงอื่นๆ ขนาดโทษถึงขั้น “ประหารชีวิต” ยังขออภัยโทษได้ ลดหย่อนผ่อนโทษได้ อันนี้น่าถกเถียงและ “หาคำตอบร่วมกัน”เป็นอย่างยิ่ง ว่าหลักการ “ให้โอกาสกลับตัว” ที่ใช้กันอยู่ทั่วไป จะใช้ในกรณีนี้ดีหรือไม่ หรือควรจะตรึงบรรทัดฐานสูงสุด ให้ผู้จะมาดำรงตำแหน่งทางการเมืองต้องสำรวจตรวจสอบตัวเองก่อน จะได้ไม่ต้องมาผจญกับโทษสูงสุดนี้ ซึ่งก็มีกระบวนการพิสูจน์และต่อสู้ในศาลอย่างเต็มที่แล้ว

3.แต่คำว่า “นี่คือเวรกรรมที่คณะไสยศาสตร์ทางกฎหมายมัดตราสังบ้านเมืองไว้” ก็หนักข้อไป บ้านเมืองต้องการคนที่จะเข้ามามีอำนาจ มีประโยชน์ตอบแทนในทางการเมืองที่มี “มาตรฐานดี” เรื่องนี้ไม่ได้ “มัดตราสัง” อะไรบ้านเมืองเลย กลับเป็นกระบวนการกลั่นกรองที่ดีด้วยซ้ำ ถ้าจะมีการมัด ก็มัดนักการเมืองที่มี “กรรม” อันไม่ตรงไปตรงมาของตนเองเท่านั้น ไม่ได้มัดบ้านเมือง

สรุป : อย่าพลัดหลงหรือผิดหลงทางอารมณ์ อย่าโวยวายแถกแถว่ารัฐธรรมนูญปราบโกงทำไมยังมีโกง ตอแหลนี่หว่า รัฐธรรมนูญปราบโกง เพื่อให้โกงกันน้อยลง และเอาผิดคนโกงครับ เนื่องจากมันมีคนพร้อมที่จะโกงอยู่ เราก็ต้องใช้กฎหมายเข้าป้องปรามและปราบปราม เขาไม่ได้บอกว่า “ปลอดโกง” เขาบอกว่าปราบโกง เรียกสติคืนมา!

ส่วนกรณีนางสมพร จึงรุ่งเรืองกิจ ปล่อยคลิปออกมา ก็มีประเด็น “ดราม่าลวงตา” ที่ต้องรู้เท่าทันเช่นเดียวกัน!!