“ปีงูใหญ่” ในพ.ศ.2567 หรือ “ปีมังกรผงาดฟ้า” ในค.ศ.2024 นี้ ดูเหมือนทั้ง โหรตาทิพย์ หมอดูตาเห็นและกูรูทางการเมืองเป็นโขยงต่างออกมาทำนายทายทักว่า “เหตุการณ์ของโลกตลอดปีนี้” จะมีแต่เรื่อง “รุนแรง” ระดับ “ดุเดือด ดุดันและดุฉกรรจ์” ไปทั่วพิภพโดยเกิดขึ้นทั้ง “ภัยธรรมชาติ ภัยเศรษฐกิจและภัยสงคราม” รุมใส่โฮโมซาเปี้ยนแบบ “ไม่ยั้ง”

ดังนั้น พ.ศ.2567 ที่น่าจะเป็น “ปีมังกรทอง” จึงพลิกผันกลายเป็น “มังกรพ่นไฟ” อย่างสุดซาดิสต์

“ตำนานมังกรพ่นไฟ” เป็นตำนานเล่าขานกันเกือบทุกชาติทั่วโลกแต่ “ตำนานพ่นไฟสุดดัง” ก็คือ ตำนาน “Dragon Smaug” ของยุโรป

ใครที่ดูหนังเรื่อง “The Hobbit” ที่ฮอลลีวู้ดสร้างออกมาหลายภาคก็จะประจักษ์แจ้งว่า หนังเรื่องนี้ได้เผย “ตำนานมังกรพ่นไฟ” คือ “มังกรยักษ์ที่เหาะเหินเดินฟ้าได้และพูดภาษามนุษย์ได้” โดยมีอาณาจักรเป็นของตนเองอยู่บนเทือกเขาสูง แล้ว “อสูรมังกร” เที่ยวข่มขู่มนุษย์ทุกนครรัฐให้ “มอบทองคำ” แก่มัน จนอาณาจักรมังกรกลายเป็น “นครที่มีทองคำมากที่สุดในพิภพ”

ถ้าใครได้ชมหนังเรื่อง “The Hobbit” ภาคจบที่ชื่อว่า “เดอะฮอบบิท ตอน 5 ทัพมหาสงครามล้างเผ่าพันธุ์” ก็จะรู้จัก “มังกรพ่นไฟตัวสุดท้าย” ที่ถูกมนุษย์ฆ่าตาย จากนั้น “คน 5 เผ่าพันธุ์” ก็เกิดสงคราม “แย่งอาณาจักรทองคำของมังกรพ่นไฟ” ชนิดฆ่าฟันกันอย่างดุเดือดเลือดพล่านทะลุจอหนัง

ในศตวรรษที่ 17 นักการเมืองอังกฤษคนดังชื่อ “โฮมัส ฮอบมส์(ค.ศ.1589-1679)” ได้เป็นผู้ประกาศลัทธิ “The Hobbism” หรือถูกเรียกย่อๆ ว่า “The Hobbit” โดยมีหลักการว่า “รัฐจะต้องไม่ใช้อำนาจขัดขวางประชาชนในการใช้สิทธิ์เลือกแนวทางชีวิตของพวกเขาได้อย่างอิสรเสรี”ซึ่งต่อมานักการเมืองยุคนี้ได้ขยายความของลัทธินี้ให้กว้างไกลถึงขั้น “ลงประชามติขอแยกดินแดนตั้งประเทศใหม่ได้”ซึ่งเกิดขึ้นแล้วทั่วโลก

เหตุที่ “หนังมังกรพ่นไฟ” ต่างตั้งชื่อหนังเป็น “The Hobbit”แทนการตั้งชื่อเป็น“Dragon Smaug” นั้น มาจากตำนานแย่งชิงอาณาจักรทองคำของมังกรพ่นไฟ ทุกเผ่าพันธุ์ต่างมุ่งหมายที่จะตั้งประเทศของตนเองขึ้นมา ทำให้ฮอลลีวู้ดใช้ชื่อลัทธิ Hobbism มาเป็นจุดขาย

สงครามระหว่างยิวกับฮามาสและระหว่างรัฐบาลทหารเมียนมากับกลุ่มชาติพันธุ์ ลึกๆ คือ สงคราม Hobbism ต่างต้องการมีประเทศของตน

ดังนั้น ผู้นำทั่วโลกหลายสิบประเทศ ต่างจึง “ลงความเห็น” ว่า “สงครามยิวกับฮามาส”จบลงได้แบบมีสันติภาพตลอดกาล คือ “ต้องสนับสนุนให้เกิดสองประเทศอย่างถาวร” แล้วถ้าเลิกรบกันแล้ว ยังมีไมตรีต่อกัน ก็มีสัมพันธ์เป็นมิตรกันทั้งสองประเทศ

“ถ้าไม่รักกัน” ต่างคนก็ต่างอยู่ ไม่ยุ่งเกี่ยวกันจนเกิดการห้ำหั่นตามมาอีก

กมลศักดิ์ ตั้งธรรมนิยม