หน้าแรก / คอลัมน์ / คอลัมน์ออนไลน์ / ฝากฟ้า ฝากดิน

ฝากฟ้า ฝากดิน

วิมล ไทรนิ่มนวล

วันศุกร์ ที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2566, 02.00 น.

ตุ๊กแกกับความเมตตา

บ้านที่ผมอาศัยอยู่เป็นบ้าน 2 ชั้น ชั้นล่างเป็นปูน ชั้นบนเป็นไม้ หลังคามุงด้วยกระเบื้องลอนเล็กด้วยเหตุที่ชั้นบนเป็นไม้จึงมีผู้เข้ามาร่วมอาศัยอยู่ด้วย เริ่มแรกก็หนูมันแทะๆกัดๆฝาและเชิงชายจนเป็นรูแล้วก็เข้าไปอยู่บนฝ้าหลังคา กัดพื้นไม้กระดานลงมาอยู่บนฝ้าชั้นล่างส่วนนกพิราบก็แข็งแรงมาก มันงัดๆแงะๆชายกระเบื้องจนแตกแล้วเข้าไปวางไข่อยู่ในฝ้าหลังคาด้วย

ยังมีตุ๊กแกที่เข้าไปตามรูที่หนูกัดไว้และนกพิราบงัดๆแงะๆด้วย มันอยู่กันทั่วบ้าน ซ่อนตัวอยู่ตามหลังตู้หลังกรอบภาพและในฝ้า ไม่ได้ซ่อนเปล่ายังวางไข่ไว้ด้วย จึงมีตุ๊กแกตัวน้อยโผล่ออกมาอยู่เสมอทุกเช้าจะมีขี้ของมันเกลื่อนพื้นให้ต้องตามเช็ด

เมื่อพวกมันรู้ว่าผมไม่เป็นอันตรายต่อมัน จึงออกมาเกาะตามผนังห้องโชว์ตัวให้เห็น มันมีมากขึ้นทุกวันขี้ของมันก็มีมากและเหม็นมากตาม ผมต้องถอดกรอบรูปเอาไปไว้ในห้องที่โรงรถ ไม่ให้เป็นที่อยู่ของมันและคิดจะจับมันออกจากบ้านไป แต่ก็สงสาร กลัวว่ามันจะเป็นเหยื่องูจึงลังเลเรื่อยมา

จนกระทั่งเมื่อ 4 วันก่อน ผมนำเอาลังกระดาษแข็งขนาดใหญ่ที่พับพิงผนังห้องเอาไปไว้ที่โรงรถซึ่งห่างจากตัวบ้าน 10 เมตร ตอนที่ยกออกมานั้นมีตุ๊กแก 2 ตัวที่ผมคุ้นเคยดีเกาะอยู่ตัวหนึ่งเป็นตัวผู้ใหญ่ขนาดข้อมือ หนังสีฟ้า ลายสีบานเย็น นับว่าหล่อชวนสยองมากกับตัวเมียสีเทาที่เล็กกว่าครึ่งหนึ่ง ส่วนบนพื้นก็มีขี้เกลื่อนเป็นทางยาวตามลังกระดาษ

ผมคิดว่ามันจะกระโดดออกจากลังกระดาษ แต่กลับไม่ผมจึงคิดว่าดีแล้วจะได้เอามันไปปล่อยที่โรงรถเสียเลยพอถึงโรงรถตัวผู้ก็กระโดดเข้าไปในห้องเครื่องยนต์ที่ผมเปิดฝากระโปรงไว้ ส่วนตัวเมียกระโดดลงพื้นแต่คงกลัวจึงไม่ขยับไปไหน ผมกลัวมันจะโดนหมากัดตายเสียก่อนจึงใช้ไม้กวาดกระตุ้นให้มันหนีขึ้นรถหรือไต่เสาโรงรถ แต่มันก็อ้าปากสู้เพื่อป้องกันตัวสุดท้ายผมจึงฝืนใจกล้าใช้นิ้วโป้งกับนิ้วชี้จับคอมันเอาวางไว้ที่กระจกหน้ารถเพื่อให้มันเจอกับกิ๊กที่หล่อสยองของมัน

ผมโล่งใจที่ไม่มีตุ๊กแกให้ต้องเช็ดขี้มันน้อยลง 2 ตัว แต่ผ่านไปแค่คืนเดียว...เช้าวันรุ่งขึ้นเมื่อผมเปิดประตูบ้านก็เห็นคุณหล่อสยองเกาะอยู่เหนือประตูที่เดิม ตาปูดโปนของหันมาจ้องผมทันทีอ้าปากกว้างเหมือนอยากจะขยอกผมลงท้อง แล้วมันก็ส่งเสียง “กะตักๆ” ผมทักมันว่า “อ้าว! มาได้วะเนี่ยแล้วกิ๊กมึงล่ะ” ผมห่วงว่าอีกตัวจะเป็นเหยื่องู

แล้วมันก็ร้องขึ้น ไม่ใช่เสียงร้องที่ทรงพลัง “ตั๊กแก! ตั๊กแก!”ลั่นบ้านอย่างที่ผมคุ้นเคยและเคยดุมันหลายครั้งว่าให้ไปร้องที่อื่นเพราะหนวกหู แต่มันร้องเสียงดังฟังชัดว่า“Fuck You! Fuck You!”

ผมมองหน้ามัน มันก็จ้องหน้าผมแล้วก็ร้อง “Fuck You! Fuck You!” เสียงของมันดังมากขึ้นผมไม่อยากทะเลาะกับตุ๊กแกจึงเดินเข้าครัว เสียงร้องของมันยังคงดังไล่หลังอย่างเดิมพอผมปิดประตูครัวมันก็หยุดร้อง พอเปิดประตูครัวออกมามันก็ร้องอย่างเดิมอีก วันนั้นทั้งวันมันไม่ยอมไปไหนพอเห็นผมครั้งใดมันก็ร้องใส่ผมครั้งนั้น

ตอนกลางคืนผมย้ายไปนอนที่ห้องในโรงรถ เพราะไม่อยากเจอและไม่อยากได้ยินเสียงด่าของมันแต่ตอนดึกผมก็ต้องตื่นเมื่อได้ยินเสียง “Fuck You! Fuck You!” ดังอยู่ใกล้ตัวมากเมื่อลืมตาก็เห็นมันเกาะอยู่ที่กระจกหน้าต่างห่างผมแค่เมตรเดียว พอเห็นผมตื่นมันยิ่งร้องไม่หยุดผมดุมันว่าให้ไปร้องที่อื่น ไม่อย่างนั้นถ้ามันโดนงูเขียวรัดอีก ผมจะไม่ช่วยมัน ผมเคยช่วยมันมาแล้วครั้งหนึ่งมันสวนกลับอย่างเดิม “Fuck You! Fuck You!” ผมจึงลุกไปตบกระจกแรงๆ มันไต่ขึ้นสูงพ้นกรอบหน้าต่างไป

รุ่งเช้าผมเปิดประตูบ้านจะเข้าไปล้างหน้า ก็ได้ยินเสียงของมันทันที “Fuck You! Fuck You!”มันกลับมาอยู่ที่เดิมเหมือนรอผม ผมชี้หน้ามัน “มึงเป็นตุ๊กแกที่หน้าตาดี แต่นิสัยแย่ มึงอาศัยบ้านกูอยู่แต่ทำตัวเนรคุณ ถ้ายังด่ากูอีก กูจะเอามึงไปปล่อยให้ไกลเลย” มันสวนลับทันที “Fuck You! Fuck You!”

ล้างหน้าเสร็จ ผมรีบเปิดประตูจะออกจากบ้าน ทำเป็นไม่สนเสียงด่าตามหลังของมันผมยอมให้มันครอบครองบ้านทั้งหลัง ส่วนผมจะอยู่ที่โรงรถเป็นหลัก จะเข้าบ้านก็ต่อเมื่อจำเป็นจริงๆ

ผมโทร.หาเพื่อนบอกเขาว่า “ตุ๊กแกที่บ้านกูมันร้องฟักยู ฟักยูว่ะ” ผมคิดว่าเพื่อนจะสนใจแล้วถามถึงต้นสายปลายเหตุ แต่เปล่าเลย เขากลับบอกว่า “ตุ๊กแกบ้านพ่องกิ๊กมึงสิร้องฟักยู!”

ผมโทร.หาเพื่อนอีก 2 คน ขยายความให้ฟังเพิ่มขึ้น แต่ไม่มีใครสนใจเลย เพียงแค่หัวเราะและบอกว่า“นายท่าจะบ้าว่ะ”

ผมได้แต่บ่นในใจว่า ”อะไรวะ! แม่งพากันเข้าข้างตุ๊กแกกันหมด ไม่ฟังเหตุผลของกูเลยแถมยังด่าไปถึงพ่อกิ๊กของกูอีก!

เงื่อนไขการแสดงความคิดเห็น ซ่อน

โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น

1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์

2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี

3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี