มีแฟนคอลัมน์ขอให้เขียนเรื่องนี้ ตามหัวข้อข้างบนนี่แหละ

ทำไมเป็นพี่น้องกัน จึงไม่รักกัน ทั้งๆ ที่ตอนเด็กๆรักกันดี ? โตขึ้นอิจฉากัน บางทีก็ไปดีกับคนอื่น

สาเหตุที่พี่น้องไม่รักกัน แต่ไปดีกับคนอื่น มีดังนี้

1. มีการแข่งขันชิงดีชิงเด่นกันเองตามธรรมชาติ มักจะเปรียบเทียบกันเอง ทั้งรูปร่าง หน้าตา สรีระ ความฉลาดปมเด่น ปมด้อย การได้ความรักจากพ่อแม่ ฯลฯ เมื่อเปรียบเทียบแล้วก็แข่งขันกันเองไปด้วย

2. พ่อแม่อบรมลูกไม่เหมาะสม ถ้าพ่อแม่ดุตำหนิลูกคนหนึ่งต่อหน้าลูกคนอื่นๆ คนถูกดุก็เสียเครดิต คนอื่นก็ไม่เกรงใจ

ถ้าชมลูกคนหนึ่งคนใดบ่อยๆ ต่อหน้าลูกคนอื่นๆ คนถูกชมก็ได้ใจ คนอื่นก็อิจฉาและหมั่นไส้ได้ง่ายๆ ถ้าจะชมหรือตำหนิลูก
ให้ทำเฉพาะตัวทีละคน เขาจะไม่เสียหน้าและไม่ถูกอิจฉา

3. โหยหาความรัก จึงไปทำดีกับคนอื่น เด็กขาดความรักพ่อแม่ไม่ชมหรือเอาแต่ดุตักเตือนแบบไม่เหมาะสม เด็กจึงไม่รักกันและไปทำดีกับคนอื่นนอกครอบครัว

4. เกิดภาวะการเมืองในครอบครัว พี่น้องแบ่งพวกกันเอง เข้าข้างกันเอง เพื่อผลประโยชน์ด้านมรดกหรือสมบัติ

5. ขาดความรักในใจ พี่น้องทั้งหมดขาดความรักในใจเพราะไม่ได้ความรักจากพ่อแม่มาก่อน ไม่รู้จักการให้ความรักคนอื่น แต่อยากได้ความรักจากคนอื่นและจากพี่น้องของตน

บางคนจึงมีความก้าวร้าว ห่างเหิน แบ่งพวก หรือหันไปหาความรักจากคนอื่น โดยพยายามทำดีกับคนอื่น หรือทำบุญสร้างสิ่งสาธารณประโยชน์เพื่อหวังได้บุญ และได้รับการยกย่องจากสังคม แต่ถ้ามองนิสัยจริงๆ แล้วก็ยังกระด้าง และเรียกร้องความรักความสนใจจากสังคมอยู่ดี มักเป็นคนใจบุญ แต่จะขี้เหนียวกับคนใกล้ตัวและพี่น้อง

6. มีความเศร้าและรู้สึกผิดที่เกิดมาเป็นคน เข้าข่าย Existential Guilt คือคิดว่าเกิดมาทำไม ไม่น่าเกิดมาเลย ไม่เห็นดีไม่มีความสุขเลย ต้องอยู่กับพ่อแม่ที่ไม่รักเขา อยู่กับพี่น้องที่ไม่รักกัน เขาจะคิดมาก คิดไปเอง มักโทษตัวเองและโทษคนรอบตัว บางคนเศร้ามากถึงขั้นอยากตาย

ถ้าคนที่ทุกข์เพราะอยู่ในครอบครัวดังกล่าว ก็อยากแนะนำว่า

1. จงเข้าใจและยอมรับความจริงที่เกิดขึ้น เชื่อเรื่องกฎแห่งกรรม

2. ประคองตัวเองให้ทำความดีให้มากขึ้นต่อไป อย่าเกี่ยงว่าต้องให้พี่น้องคนอื่นทำดีด้วย

3. ให้สร้างมิตรภาพและความรักกับพี่น้องให้มากขึ้นแม้เขาจะไม่ทำกับเราก็ตาม

4. ตัวเราเองต้องลดทิฐิลง เปิดใจกว้างก่อน ทำความดีและสร้างมิตรกับพี่น้องไปเรื่อยๆ ได้ผลแค่ไหนก็แค่นั้น ถือว่าเก่งมาก-ดีมากแล้ว

และขอให้ยอมรับสภาพความเป็นไปดังกล่าวมาทั้งหมดด้วย ในชีวิตมนุษย์ก็เป็นเช่นนี้เอง (ตถตา) รู้แล้วอย่าตกใจ ยอมรับเสียเถิด

ก็จะไม่ทุกข์นาน